San Carlos de Puno
Port nad jeziorem Titicaca
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Altiplano, ogromny śródgórski płaskowyż położony w Andach między Kordylierą Zachodnią i Wschodnią na wysokości 3300-3800 m n.p.m., podzielony jest między Boliwię i Peru. To okolice również należącego w dwu częściach do tych krajów jednego z najsławniejszych wielkich górskich jezior świata – Titicaca.
Ma ono maksymalną długość 190 i szerokość 80 km oraz 8300 km kw. powierzchni. I jest najwyżej, na wysokości 3820 m n.p.m., położonym żeglownym jeziorem na naszym globie. Oczywiście jego poziom wody zmienia się w zależności od pory roku oraz opadów i topnienia górskich lodowców. Pływają po nim nawet jednostki… marynarki wojennej.
Miasto portowe i uniwersyteckie
Największym, ponad 100-tysięcznym peruwiańskim miastem portowym, uniwersyteckim, a zarazem stolicą administracyjną regionu jest Puno. Zamieszkują je głównie Indianie Ajmaru, którzy w połowie XV w. dostali się pod panowanie Inków, a później, wraz z nimi, hiszpańskich „odkrywców”. Miasto to i cały region słyną m.in. z ludowych tańców, podobno najbardziej kolorowych i żywiołowych w kraju. Barwne stroje, przede wszystkim po kilka, chroniących przed chłodami, a nawet mrozami na tych wysokościach, wełnianych spódnic, kurtek i serdaków, noszone są, zwłaszcza przez kobiety, na co dzień.
Kolonialny klimat wokół katedry
Puno, a ściślej San Carlos de Puno, założone zostało dokładnie 4 listopada 1668 roku. Niestety, większość starych kolonialnych budynków uległa zniszczeniu. Miasto oferuje jednak bardzo dobrą bazę hotelowo-gastronomiczną oraz piękne widoki na jezioro. Zarówno z brzegów, jak zwłaszcza z położonego na wzgórzu parku Parque Huajsapata, na którym stoi posąg pierwszego okupanta – Inki Manco Cápaka. Sercem i głównym punktem Puno jest, oczywiście, centralny plac – Plaza de Armas – Broni. Na nim zaś najważniejszą budowlą jest barokowa Catedral de Puno – katedra z połowy XVIII wieku, zaprojektowana przez Simona de Asto.
W masywnym hiszpańskim stylu kolonialnym, ale z wyraźnymi indiańskimi elementami dekoracyjnymi. Rzeźbiony w kamieniu portal z figurami świętych ma w ornamentyce obok liści i winogron także stylizowane ananasy, kolibry, kwiaty typowe dla Altiplano oraz aniołki z indiańskimi maskami. Widać na nim także znacznie silniejsze miejscowe wpływy.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz