Po południu, gdy obchody powoli dobiegały końca, wybrałam się jeszcze na pobliską plażę Maguana. Kameralna, wąska z małą restauracją jest idealnym miejscem na chwilę relaksu. Niestety woda jest za zimna do kąpieli, ale za to gorące słońce zachęca do odpoczynku. Wynajmuję stary leżak, który pamięta jeszcze chyba czasy rewolucji, z obdrapaną farbą i zardzewiałymi gwoździami, podparty konarem drzewa, żeby nie opadało oparcie, zamawiam kolorowy koktajl i wystawiam twarz do kubańskiego słońca.

Wieczorem, po raz kolejny wracam na główny plac. Tym razem impreza przeniosła się z ulicy do Casa De La Trova,  gdzie można posłuchać son – tradycyjnej muzyki kubańskiej. W małym  i dusznym pomieszczeniu kłębi się tłum ludzi podskakując do muzyki przygrywanej na żywo. Wyciągnięta przez młodego Kubańczyka na środek sali, cierpliwie uczę się kroków salsy, a gdy impreza dobiega końca zostaję zaproszona na kolejną, bardziej lokalną i młodzieżową. W klubie pod gołym niebem, na wzgórzu górującym nad miastem, masa  młodych Kubańczyków bawi się w rytmach techno, popu czy niezwykle popularnego na całych Karaibach, reaggaeton.

Po skończonej imprezie idziemy jeszcze na Malecon, wprawdzie mniej imponujący niż ten najsłynniejszy Hawański deptak, ale również tutaj,  to centralny ośrodek spotkań mieszkańców miasta. Młodzi Kubańczycy wydają się nie różnić od swoich rówieśników z innych krajów świata. Opowiadają mi o swoich marzeniach, o muzyce której lubią słuchać, o planach na przyszłość. Tylko od czasu do czasu napominają coś o „szalonym rządzie” i „pokręconej polityce kraju”.

* * *

Wracam do casy, mój gospodarz daje mi zamówioną parę dni wcześniej czekoladę, szczelnie  opakowaną w szary papier. Z samego rana wyjeżdżam z Baracoa, z pyszną czekoladą w plecaku i równie słodkimi wspomnieniami z tych ostatnich dni.

Przeczytaj także...

Kraków. Manufaktura czekolady

Autorka: Barbara Górecka

Niezliczone ilości tego przysmaku konsumuje się w tym dniu na całym świecie. Jest wiele smaków: gorzka, mleczna, biała, deserowa, z dodatkami i pitna też. Rozsądne ilości służą zdrowiu. Historia czekolady liczy około trzech tysięcy lat.

Montreux. Czekoladowy pociąg przez krainę sera

Autorka: Halina Puławska

Lokomotywa z napisem Train du chocolat, ozdobiona jest scenerią jak o zmierzchu dnia na pastwisku, z kroczącymi po łące krowami i grającym na rogu alpejskim pasterzem. Wsiadamy – można wybrać wagon Pullmann,a lub nowoczesny wagon panoramiczny.

Torgawa. Niezwykłe przypadki pani Lutrowej

Autorka: Anna Ochremiak

Gdy w Wittenberdze wybuchła epidemia Katarzyna zdecydowała się na opuszczenie domu i wraz z dziećmi pojechała do Torgawy (Torgau). Tuż przed bramą do miasta konie się spłoszyły i Katarzyna spadła z wozu. Zmarła po trzech miesiącach.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dominikana. Pod wodą, wśród wraków i raf

Aruba. Nie trzeba robić nic na wyspie szczęśliwej