Łódź
Miejski Skansen Architektury Drewnianej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W ostatnich latach w Łodzi zrewitalizowano wiele zabytkowych obiektów pofabrycznych i zlokalizowano w nich muzea i inne placówki kultury.
Przykładem takich działań może być dawna fabryka Geyera zwana potocznie Białą Fabryką. Mieści się ona przy Piotrkowskiej, najsłynniejszej łódzkiej ulicy.
Biała Fabryka
Po wybudowaniu w 1839 r. była to najnowocześniejsza fabryka włókiennicza na terenie Królestwa Polskiego, wyposażona w pierwszą na tych ziemiach maszynę parową. Współcześnie w rozległym, czteroskrzydlowym kompleksie architektury przemysłowej Białej Fabryki mieści się Centralne Muzeum Włókiennictwa. Zgromadzono w nim wyjątkowo ciekawe ekspozycje dotyczące historii dawnych zakładów Ludwika Geyera, narzędzi i maszyn włókienniczych, rekonstrukcji tkalni z przełomu XIX i XX w. oraz bogatą kolekcję mody do XX wieku.
Skansen architektury w środku Włókienniczego Muzeum
Od 2009 r. integralną częścią Centralnego Muzeum Włókiennictwa jest Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej. Jego lokalizacja nie jest przypadkowa, gdyż ukazuje on jak niegdyś wyglądała Łódź i w jakich warunkach mieszkali robotnicy tutejszych fabryk włókienniczych. Na terenie skansenu prezentowanych jest osiem obiektów typowych dla łódzkiej architektury z przełomu XIX i XX w. i początków XX w. Drewniane budynki, rozebrane i przeniesione z różnych części Łodzi i okolicznych miejscowości na teren Białej Fabryki są reprezentatywne dla dawnej architektury miasta. Wśród znajdujących się tu obiektów jest: kościół, willa letniskowa, piętrowy dom dla rodzin robotniczych, przystanek tramwajowy oraz 4 domy rzemieślników. W zrekonstruowanych wnętrzach budynków zwiedzający mogą zobaczyć jak wyglądały mieszkania robotników z włókienniczych fabrykach Łodzi. Drewniane domy zostały ustawione wzdłuż dwóch brukowanych ?kocimi łbami? uliczek: Łódzkiej i Reymonta, łączących się przy kościele. Przyozdobiono je typowymi dla tamtego okresu elementami małej architektury tj. lampami, studnią i drogowskazami. Niewielką, ponad 200-letnią , modrzewiową świątynię z zegarem u szczytu fasady, która była protestanckim zborem, przeniesiono z Widzewa. Po drugiej wojnie światowej pełniła ona funkcję kościoła katolickiego.
Wiernie zrekonstruowane wnętrza
Skansen oddzielony jest od fabrycznych budynków (obecnego Centralnego Muzeum Włókiennictwa) murem z czerwonej cegły z bramą. W zrekonstruowanych wnętrzach domów zwiedzający mogą zobaczyć w jakich warunkach mieszkali robotnicy pracujący w włókienniczych fabrykach i jak wyglądały typowe warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garbarskie czy nawet szklarskie, w których świadczone były usługi.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Widziałem też ten skansen w środku miasta: ciekawie to wyglada, przez to że w środku miasta, w parku. Samo muzeum włókiennitwa też mozna zobaczyć, zwłaszcza maszyny na dole. Na piętrach trochę różnych fatałaszków i to było mniej porywające.
a tak to wygląda, gdy spojrzy się w druga stronę: przyfabryczne osiedle