Susa
Stolica tunezyjskiego Sahelu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W czasach protektoratu francuskiego na przełomie XIX i XX wieku między średniowiecznymi murami i morzem usypano tu 100 ? metrowej szerokości wał ziemny. Wznosząc na uzyskanym w ten sposób miejscu fragment miasta europejskiego, a w 1912 roku ratusz w stylu hiszpańsko ? mauretańskim. Szesnaście lat wcześniej, w 1896 roku, przeciągnięto do portu linię kolejową. I wytyczono bulwar, którego jedna jezdnia przebiega wzdłuż portu i linii kolejowej, druga zaś obok murów medyny. To ona jest najstarszą, historyczną, a zarazem najcenniejszą i najciekawszą częścią Susy. Otoczoną 2250-metrowej długości murami obronnymi z trzema zachowanymi bramami: Bab al-Gharbi, Bab al-Bahr i Bab al-Dżahid.
Potężna kazba i nadmorska forteca
Właściwie całe stare miasto jest jednym wielkim zabytkiem, ale kilka w nim zespołów i budowli ma rangę szczególną. Należy do nich kazba (twierdza) znajdująca się po południowej stronie na zewnątrz murów medyny. Zbudowano ją w 1100 roku, wzmacniając i przebudowując około 1600 r. Imponująca jest jej 30-metrowej wysokości obserwacyjna Wieża Kalefa z IX w, zamieniona później w latarnię morską. Obecnie w kazbie mieści się Muzeum Archeologiczne, jedno z najciekawszych w kraju, z bogatymi zbiorami m.in. rzymskich i bizantyjskich mozaik oraz znalezisk z terenu Wielkiego Meczetu i punickiego portu. Drugim najcenniejszym, a zarazem najstarszym zachowanym tu zabytkiem, jest ribat. Nadmorska forteca z VIII w., ukończona dopiero w 821 roku. Wtedy to dobudowano do niej 27 ? metrowej wysokości okrągłą wieżę strażniczą, z której obecnie roztacza się wspaniały widok na miasto i okolice. Ribat wzniesiony na planie kwadratu o bokach 40 m z narożnymi wieżyczkami, otoczony jest 13-metrowym murem. Wewnątrz znajduje się dziedziniec, z którego wchodziło się do cel. W przeszłości był to bowiem ufortyfikowany klasztor z załogą ? ochotnikami spośród muzułmańskich mnichów. Bronili oni miasta przed Berberami od strony lądu oraz chrześcijanami od strony morza. Tym średniowiecznym mudżahedinom gwarantowało to, według wierzeń, pobyt po śmierci w raju. Ribat stracił częściowo znaczenie obronne, gdy w południowo ? zachodniej części medyny zbudowano kazbę. Popadł nawet częściowo w ruinę, ale odbudowano go w 1722 roku zamieniając na szkołę koraniczną. Dodam, że z wieży ribatu mułłowie nawoływali w przeszłości wiernych do modlitwy, gdyż pobliski Wielki Meczet zbudowany w 851 roku nie miał, jak większość ówczesnych świątyń islamu, minaretu.
Meczet na skraju medyny
Wielki Meczet stoi nie, jak było to w zwyczaju, w centrum, lecz na skraju medyny. I należy do najstarszych oraz najcenniejszych w Afryce Północnej. Wraz z ribatem i murami miasta tworzył w średniowieczu główną część jego systemu obronnego. Jego minaret wzniesiono dopiero w X wieku. Wielki dziedziniec tego meczetu, na którym modlą się wierni dla których zabraknie miejsca w sali modlitw, otoczony jest kolumnami. Niestety, do sali tej, z 13 nawami, wstęp dla ?niewiernych? jest wzbroniony. Podobnie jak do wszystkich innych meczetów ? z jednym znanym mi wyjątkiem w Maroku ? w arabskim Maghrebie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz