Szczecin
Szmaragd Puszczy Bukowej

Jezioro Szmaragdowe jest akwenem sztucznie utworzonym w miejscu kopalni kredy. 16 lipca 1925 r. podziemne wody zalały odkrywkę kopalni wydobywając się z południowej, wysokiej na ok. 50 m ściany wyrobiska. Nagły wypływ wody był katastrofą.
fot: Halina Puławska
Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
Woda tego bezodpływowego jeziora ma głęboką szmaragdową toń, wywołaną dużym nasyceniem węglanem wapnia i odbijaniem się promieni słonecznych od kredowego podłoża.
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
  • Szczecin. Szmaragd Puszczy Bukowej
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Ścieżka prowadzi również przez powstałe na nasłonecznionych stokach murawy kserotermiczne, nieleśne siedliska porośnięte światłolubnymi i wapieniolubnymi gatunkami roślin. Pochylimy się więc nad lepnicą zwisłokwiatową, koniczyną dwukłosową, wielkokwiatowym storczykiem buławikiem i roślinami chronionymi: czerńcem gronkowym, marzanką wonną, a także wszechobecnym bluszczem pospolitym. Duża zawartość węglanu wapnia w wodach Jeziora Szmaragdowego spowodowała, że na jego brzegach brak jest trzcin i szuwarów, naturalnych miejsc schronienia i żerowania dla ptactwa wodnego, które raczej rzadko można tutaj zobaczyć. Ale kaczki krzyżówki są.

Co w pobliżu, na następną wyprawę:

* Nieopodal Jeziora rozciąga się Skórcza Góra – 71 m n.p.m.
* U szczytu ul. Kopalnianej stoi ? nieczynny od kilku lat ? Zajazd „Szmaragd” (był lokalem gastronomicznym z 20. miejscami noclegowymi). To przebudowany po 1945 r. dworek z 1783 r. wzniesiony dla żony Katarzyny przez Ludwika Mohringa i nazwany Katharinienhof bei Finkenwalde ? Dworem Katarzyny w Zdrojach. Pod koniec XIX w. przeszedł na własność cementowni „Stern”, z przeznaczeniem na kwatery dla górników. Ulica Kopalniana nosiła wówczas miano Katharinien Weg.
* W pobliskim Parku Leśnym Zdroje na Polanie Słonecznej widoczne są ruiny powstałej w 1904 r. wieży widokowej zwanej od architekta wieżą Barasel z dwiema restauracjami.
* „Okiem na Szczecin” zwany jest punkt widokowy na sztucznym wzniesieniu Widok pomiędzy ulicami Grabową i Kopalnianą, który był jedną z hałd odrzutów kopalnianych. Jest turystycznie uporządkowany, z ławeczkami, miejscem na ognisko. Przed 1945 r. znajdowała się tutaj świątynia dumania, pawilon w kształcie monopterosu zaprojektowany przez Delbrücka.
* „Grota za Łukami” przy ul. Grabowej zbudowana bardzo realistycznie w 1880 r. z inicjatywy właściciela cementowni Alberta Eduarda Toepffera. Przed nią rozpiętą dwa łuki o rozpiętości ok. 30 m i wys. 10 m. Na łukach ustawiona była niewielka platforma z zadaszeniem w kształcie pagody, jako scena dla artystów. Grota i jeden łuk zachowały się.
* Smutne resztki resztek pałacu Toepfferów – na poziomie fundamentów i fragmenty bramy wjazdowej – 300 m od groty. Pałac rozebrany dokumentnie po 1945 r.
* Naziemne pawilony o charakterze wojskowym i podziemne tunele poniemieckie. W jednym z odremontowanych pawilonów mieści się Szczecińskie Centrum Informacji Turystycznej „Szmaragdowe – Zdroje”. Oprowadzają po tunelach. Ale teraz ? zimą ? nie przeszkadzamy śpiącym w nich nietoperzom.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij