Szczecin
Szmaragd Puszczy Bukowej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Należy do tych miejsc, które urodą położenia i bogactwem flory bezwiednie zapraszają do spacerów. Jezioro Szmaragdowe (zwane również Lazurowym), należy do najczęściej odwiedzanych fragmentów Puszczy Bukowej.
Położone jest w jej północno-zachodniej części ? i szybko i łatwo mogą do niego dotrzeć ul. Kopalnianą nawet leniwi. Woda tego bezodpływowego jeziora ma głęboką szmaragdową toń, wywołaną dużym nasyceniem węglanem wapnia i odbijaniem się promieni słonecznych od kredowego podłoża. Fenomen tego odcienia wody ma również Jezioro Turkusowe na Wyspie Wolin ? to tak na marginesie.
W dawnej kopalni kredy
Jezioro Szmaragdowe jest akwenem sztucznie utworzonym w miejscu kopalni kredy (Katharinien Kreidegrube), zaopatrującej w margle pobliską cementownię „Stern” i prawdopodobnie najstarszą, powstałą w 1855 r. cementownię na Żelechowie ? produkujące cement portlandzki w oparciu o rodzime surowce. 16 lipca 1925 r. podziemne wody zalały odkrywkę kopalni wydobywając się z południowej, wysokiej na ok. 50 m ściany wyrobiska. Nagły wypływ wody był katastrofą. Nie wydobyto pracujących tam maszyn górniczych, natomiast ofiary śmiertelne wśród górników nie są potwierdzone. Powstał zbiornik wodny w kształcie trójkąta o powierzchni ok. 2,8 ha (pojawiające się osuwiska zmniejszają powierzchnią jeziora). Jego głębokość wynosi do 18 m, a poziom lustra wody znajduje się na wysokości 42,2 m n.p.m. Jezioro zasilane jest ciągle z warstw wodonośnych i deszczem, a nadmiar wody odprowadza studzienka przy mostku widokowym, przy północnej stronie jeziora. Ten mostek ? wiadukt był częścią torowiska , którym transportowano urobek. Poetycznie, niektórzy zwą go „bramą do jeziora” i coś w tym jest. Otaczające jezioro wzgórza morenowe (morena czołowa) powstały w wyniku ruchu lodowca skandynawskiego, który utworzył fałdy terenu i przywlókł tutaj głazy i porwak margla, eksploatowany przez kopalnię.
Przyrodniczą ścieżką
Dookoła jeziora, przez lasy porastające wyniesienia terenu, którego urwiste zbocza mogą dochodzić nawet do 50 m, prowadzi ścieżka przyrodniczo-turystyczna. Drzewostany mają pochodzenie naturalne i pojawiły się na stokach porzuconej kopalni bez udziału człowieka. Pierwsze były brzozy i topole, po nich akacja, wiąz górski, sosny i klony, a od strony północnej jeziora ? buki. Powstały zespoły leśne: mieszanego lasu liściastego robiniowo-wiązowo-klonowego, lasu wilgotnego z bukiem i grabem, światłolubnej dąbrowy i zespoły buczyny pomorskiej, w której imponujące buki dochodzą do 35 m wysokości. Występują samodzielnie, a pod okapem zwartego drzewostanu buka nie rośnie żaden inny gatunek drzewa czy krzewu.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
* o wspomnianym Jeziorze Turkusowym na wyspie Wolin w naszym portalu
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz