Na Wyspie Wolin od roku 1750 las zagospodarowywano planowo. Prowadzono wyręby i odnawiano wycięte lasy, w lasach bukowych stosowano wyrąb częściowy, sztucznie wprowadzano dęby w latach 1890-1920.

Od roku 1880 zaczęto wprowadzać do lasów gatunki egzotyczne: daglezję, wejmutkę, żywotnik olbrzymi, jodłę pospolitą, świerk serbski. Przed II wojną światową i aż do roku 1960 trwała intensywna gospodarka leśna.

Pierwszy park nad morzem

Woliński Park Narodowy istnieje od roku 1960. Obejmuje m.in. malowniczy odcinek polskiego wybrzeża klifowego, lasy bukowe, ciekawą wsteczną deltę rzeki Świny z archipelagiem wysp i otaczającymi ją wodami Zalewu Szczecińskiego, przybrzeżny pas wód Bałtyku i Jezioro Turkusowe w Wapnicy, w miejscu po byłej kopalni kredy. Woliński Park Narodowy był pierwszym parkiem nadmorskim w Polsce. Obecnie jego powierzchnia wynosi około 11 tys.ha. Ścisłą ochroną objęto powierzchnię około 510 ha.

Przez gospodarkę człowieka blisko 2/3 tutejszych lasów zniekształcono. Na blisko 200 ha leśnicy intensywnie przebudowują drzewostan przez sztuczne wprowadzanie pożądanych gatunków roślin oraz popieranie pojawiających się odnowień gatunków we wczesnym stadium rozwoju. Stopniowo usuwają gatunki obce (świerk), które wypierały te rodzime. Leśnicy umożliwiają też różnicowanie i wzbogacanie lasów. Polega to na nieusuwaniu przewróconych i chorych zasuszonych drzew. Nie usuwa się też drzew z dziuplami.

Leśnicy przeciw zagrożeniom

Leśnicy dbają o gatunki pionierskie pojawiające się w naturalnym środowisku. Poprzez przebudowę lasów na wielopiętrowe (trawy, paprocie, krzewy i wreszcie drzewa) chroni się las przed klęskami takimi jak wiatrołomy. Monitorowanie lasów w Wolińskim Parku Narodowym polegające na obserwacji jesiennej owadów, kontrolach lotu motyli, czy kontroli mrowisk i drzew martwych pozwala na wczesne wykrycie zagrożeń. Taka opieka nad lasem pozwala na zwiększanie strefy ścisłej ochrony nie wymagającej już ingerencji i opieki człowieka.

Zagrożeniami dla lasów w parku wolińskim są sztormowe wiatry, motyl brudnica mniszka, huba korzeni, obniżanie się poziomu wód gruntowych, zanieczyszczenia wód, nadmierny ruch turystyczny oraz pożary leśne i kłusownictwo.

Najstarsze drzewa

Najstarszy drzewostan dębowy znajduje się na terenie Obwodu Ochronnego Wisełka i liczy sobie 353 lata. Inne najstarsze drzewa to buki, sosny i daglezja. Największe drzewa w Parku to:
* buk zwyczajny (200 lat ; 455 cm obwód pnia, 20 m wysokości),
* daglezja (120 lat, 320 cm obwód pnia, 33 m wysokości),
* dąb szypułkowy (250 lat, 657 cm obwód pnia, 19 m wysokości),
* sosna pospolita  (190 lat, 320 cm obwód pnia, 30 m wysokości),
* żywotnik olbrzymi(110 lat, 448 cm obwód pnia, 25 m wysokości).

Przeczytaj także...

Gołuchów. Spacerkiem po zamkowym parku

Autor: Waldemar Rusek

Teren parku obejmuje około trzykilometrowy odcinek doliny rzeki Ciemnej (dopływ Prosny) na obu jej brzegach, a jego obszar wynosi około 158 ha. Można tu wyróżnić część ozdobną i leśną.

Pszczyna. W pokazowej zagrodzie żubrów

Autor: Krystian Miczka

Wiosną 1865 książę von Pless podarował carowi Rosji Aleksandrowi II. 20 jeleni pszczyńskich, a w zamian otrzymał z Białowieży cztery żubry – byka i trzy krowy. Dzięki temu uratowano polskie żubry przed zagładą.

Zalew Kamieński. Kamień Pomorski – Dziwnów – Wolin

Autorka: Halina Puławska

Po latach widzę do jak wielu zmian tu doszło, zmian na lepsze. W ostatnim dziesięcioleciu miasta wypiękniały i wzbogaciły się o nowoczesną infrastrukturę. Cały region zachował walory przyjaznej, „dzikiej” natury.

Poczytaj więcej o okolicy:

Świnoujście. Fort Gerharda zwiedzisz jako rekrut

Rogowo. Letnisko między morzem a jeziorem

Wapnica. Turkusowe jezioro w porwaku

Darłowo. Latarnia Morska w Darłówku Wschodnim