Iwanowice
Znani i mniej znani parafianie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Augustyna Kordeckiego doceniano za wzorowe życie zakonne, dyscyplinę, pracowitość, zręczność i zapobiegliwość w administracji, za męstwo i szczególną cześć do Najświętszej Marii Panny. Jego cechy przydały się podczas oblężenia Jasnej Góry przez Szwedów. Oblężenie trwało od 18 listopada do 27 grudnia w roku 1655.
W czasie oblężenia Jasnej Góry o. Augustyn Kordecki był przeorem. Ufał Maryi i wierzył że „Maryja jest Tarczą Królestwa Polskiego”. Zamknął bramy Jasnej Góry przed Szwedami. Do obrony przygotował jasnogórskie sanktuarium. Nie mając doświadczenia wojskowego przygotował pozycje armat i stanowiska załodze. Doglądał straże, zachęcał żołnierzy i zakonników do walki, zniechęconej szlachcie dodawał odwagi. Przygotowując Jasną Górę do obrony przeor postanowił zabezpieczyć cudowny obraz Matki Bożej przed znieważeniem i zniszczeniem. Przeniesiono obraz na Śląsk do klasztoru paulinów w Mochowie koło Głogówka. W zamku w Głogówku schronił się król. Inne skarby i przedmioty kultu religijnego Kordecki polecił ukryć poza klasztorem a żołnierzom broniącym Jasnej Góry podwyższył żołd. Jasnogórska twierdza była doskonale wyposażona na oblężenie w broń, amunicje i żywność. Twierdza miała 24 armaty,160 żołnierzy, 70 zakonników i 5 rodzin szlacheckich. Szwedzi mieli około 3000 zbrojnych.
1 grudnia roku 1655 król szwedzki Karol Gustaw i feldmarszałek Arwid Wittenberg wydali rozkaz zaprzestania oblężenia Jasnej Góry wobec oporu zakonników i pogarszającej się zimowej pogody. Szwedzi obawiali się też że dalsze obleganie fortecy mogłoby doprowadzić do bardziej zaciętego oporu załogi klasztoru i do zranienia uczuć religijnych narodu polskiego. Odstąpili od oblężenia. To spowodowało że wszystkie polskie stany, od chłopów do wielkich możnych ruszyli na wrogów.
W marcu roku 1656 sprowadzono w procesji na Jasną Górę obraz Matki Boskiej z Głogówka. Uwierzyli wszyscy że Jasnogórska Maryja jako Matka i Królowa Polski służy ku obronie narodu polskiego. Za postawę w czasie obrony Jasnej Góry o. Augustynowi Kordeckiemu zaproponowano godność biskupią. O. Augustyn pomny swoich ślubów ubóstwa, posłuszeństwa i czystości odmówił. Umarł 20 marca 1673 r. jako prowincjał w klasztorze paulinów w Wieruszowie w czasie wizytacji. Umarł modląc się. Ciało przewieziono na Jasną Górę i pochowano pod ołtarzem św. Antoniego w kaplicy św. Pawła Pierwszego Pustelnika. W roku 1704 szczątki Kordeckiego przeniesiono do krypty pod kaplicą Cudownego Obrazu. Dziś urna o. Augustyna Kordeckiego znajduje się w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze.
Pamiętają o o. Augustynie Kordeckim następne pokolenia. Opiewano jego życie w powieściach i w poezji. Malowano obrazy. W roku 1859 wzniesiono mu okazały pomnik na Jasnej Górze. W Szczytnikach w roku 1938 wzniesiono pomnik poświęcony przez kardynała A. Hlonda w obecności marszałka Rydza Śmigłego i biskupa polowego Józefa Gawlina. Niemcy zniszczyli ten pomnik w czasie II wojny światowej. Dzięki staraniom przeora z Jasnej Góry o. Konstancjusza Kunza postawiono w tym samym miejscu nowy pomnik z okazji 600-lecia Jasnej Góry. Poświecił go w roku 1982 ksiądz kardynał Józef Glemp.
Z okazji 300 rocznicy śmierci o. Augustyna Kordeckiego poświecono mu tablicę pamiątkową w kościele parafialnym Iwanowicach. Zaś z okazji 400 rocznicy urodzin o. Augustyna parafianie postawili obelisk pamiątkowy w miejscu gdzie stał jego rodzinny dom. Jest też szkoła imienia księdza Augustyna Kordeckiego, jest ulica i plac oraz drewniana figurka Kordeckiego przy kościele.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
* o kościele św. Katarzyny w Iwanowicach w naszym portalu
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Nie zawsze nagrobek jest ozdobą grobu .
Często płyta mocowana jest w kościele do ściany , kolumny czy
umieszczona w podłodze . Na zdjęciu jest taki nagrobek z Iwanowic .
Epitafium (z gr. „nad grobem”) to krótka sentencja w postaci
tablicy mająca na celu upamiętnienie lub sławienie zmarłego.
Forma sentencji ukształtowała się V w. p.n.e. w starożytnych Atenach.
Można często je spotkać w kościołach , pałacach i na cmentarzach .