Długa Luka
Po pomoście przez turzycowiska

Autorka: Anna Ochremiak
Panorama jest piękna, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się monotonna. Mokradła bez kresu. Porastają je wszechobecne nad Biebrzą turzyce – ponoć rośnie tu blisko 60 ich gatunków.
fot: Anna Ochremiak
Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
Gdyby nie czterystumetrowy pomost, widok ten nie byłby dostępny dla zwykłych pieszych turystów.
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
  • Długa Luka. Po pomoście przez turzycowiska
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Ścieżka edukacyjna Długa Luka w południowej części Biebrzańskiego Parku Narodowego ma zaledwie 400 m, ale za to od razu wyprowadza w świat bagien. Początek bierze przy Carskiej Drodze między wsiami Laskowiec i Dobarz.

To drewniana kładka, która prowadzi przez trzęsawiska w głąb największego na bagnach biebrzańskich kompleksu torfowisk niskich. Powierzchnia Bagna Ławki, bo o nim tu mowa, ma ponad 10 tys. ha – czytam na tablicy informacyjnej u wejścia na ścieżkę. Choć jesteśmy w dolinie Biebrzy, to jednak z dala od jej koryta. Rzeka płynie w odległości ok. 10 km. Nawet jeśli prowadzi dużo wody, jej zalewy tu nie sięgają nigdy.

W głąb mokradeł

Na końcu kładki znajduje się niewielka platforma widokowa.  Gdyby nie czterystumetrowy pomost, widok ten nie byłby dostępny dla zwykłych pieszych turystów. A panorama jest piękna, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się monotonna. Mokradła bez kresu. Porastają je wszechobecne nad Biebrzą turzyce – ponoć rośnie tu blisko 60 ich gatunków. Od zwykłej trawy odróżnimy ja po trójkątnym przekroju pędu i ostrych krawędziach (przekrój źdźbła trawy zbliżony jest do koła) oraz po braku charakterystycznych dla traw kolanek. W stosownych porach roku można wypatrzeć wśród turzyc szachownicę, kaczeńce, krwawnicę, storczyki i inne rośliny. Przy odrobinie szczęścia można tu zobaczyć rzadkie ptaki – wodniczkę (nad Biebrzą znajduje się największa w Polsce i druga co do wielkości na świecie kolonia tych rzadkich ptaków) a także bekasa, sowę błotną, derkacza, bataliona czy czajkę. A rankiem lub przed wieczorem także łosia.

Nie tak łatwo

To oczywiście teoria, potencjalne możliwości. Nam nie udało się wypatrzeć żadnego żywego stworzenia, no może oprócz pomarańczowego motylka. To chyba rusałka wierzbowiec? A może zwyklejsza rusałka pokrzywnik? Ale był koniec marca, mało co jeszcze rośnie. W dodatku południe – mało kto więc żeruje.  Nie szkodzi, i tak było pięknie, bezkres bagien nie do przecenienia.

Warto wiedzieć

* Parkingu praktycznie tu nie ma, trzeba postawić samochód na poboczu drogi.
* W pobliżu (ok 2 km na północ) znajduje się wieża widokowa w miejscu zwanym Szorce (Bagno Ławki), przy której odbywa się największa impreza parku – Biebrzańskie Sianokosy (co roku ok. 10 września).

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij