Przemyśl
„Salis Sogilio”, czyli fort Siedlisko
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Najlepiej zachowanym fortem z pierścienia fortyfikacyjnego twierdzy Przemyśl (piszę o niej, jako całości w odrębnym artykule) jest Fort I , nazwany „Salis Sogilio”, należący do fortów Grupy Siedliskiej.
Po tym co z niego zostało, możemy sobie wyobrazić, jak wyglądała konstrukcja obronna i w jakich warunkach całymi miesiącami musieli żyć żołnierze.
Wojenne losy
Nazwa fortu pochodzi od nazwiska jednego z konstruktorów przemyskiej twierdzy, inżyniera Daniela von Salis Sogilio. Budowę fortu rozpoczęto w 1882 r. Otoczony był suchą obmurowaną fosą, która była zasadzką dla wroga. Nacierający Rosjanie wpadali do niej ginąc pod ostrzałem ukrytych w forcie żołnierzy. Ten rodzaj obrony nazywany był murem Carnota. Jego zastosowanie umożliwiło podczas pierwszego, kilkudniowego oblężenia twierdzy Przemyśl, pokonanie ponad 2 tys. żołnierzy armii carskiej.
Najlepiej zachowany fort
Podchodząc pod fort Siedlisko zobaczymy ocalałą bramę wjazdową, która w przeciwieństwie do innych fortów, nie została zniszczona ze względów bezpieczeństwa. Na parterze zachowały się pomieszczenia noclegowe wraz z „wielooczkową” ubikacją. Następnie odkrywają się kolejne elementy fortu: kazamaty załogi z wartownią i aresztem, dziedzińce, klatki schodowe, szyby windowe. Można więc bezpiecznie wejść schodami i oglądać fort także z góry (wskazana jednak latarka).
Znaleziska w muzeum
Ocalałe przedmioty pochodzące z terenu fortu „Salis Sogilio” oraz innych fortów zgromadzone są w Muzeum Twierdzy Przemyśl. Są wśród nich te pochodzące z okresu budowy twierdzy i pierwszych lat wojennych. Wśród eksponatów zobaczymy broń białą i broń palną, wyposażenie żołnierzy, elementy pancernego wyposażenia fortów, pociski i zapalniki artyleryjskie oraz wszelkiego rodzaju przedmioty osobiste i użytkowe, należące do załogi twierdzy, a także zdjęcia.
Nie ma żołnierzy, jest żołna
Ciekawostką fortu jest osiedlenie się rzadkiego ptaka – żołny. Zasiedla on skarpę w pobliżu drogi na granicy Siedlisk i Jaksmanic znajdującej się w rezerwacie Skarpa Jaksmanicka. Ten kolorowy ptak robi w ziemi norki, w których zakłada gniazdo. Jest gatunkiem ściśle chronionym, ujętym „Polskiej czerwonej księdze zwierząt”. W Polsce gnieździ się około 50 par, głównie w południowo-wschodniej części kraju.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz