To tylko dwa z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych w Małopolsce, jakie pozostawił po sobie font stojacy tu na przełmie lat 1914-15. Warto zatrzymać się tu na chwilę zadumy.
Вже в наступних залах музею ми занурюємося у події Першої світові війни, а саме Горлицького прориву. Всі ці предмети просякнуті історією звичайних людей, душею хлопців, які стояли до кінця за права і свободи.
Експозиція не залишить вас байдужим до трагічних подій Першої світової. Після прогулянки стежками історією з’являються нові теми для міркувань, розуміння ціни свободи.
Śladem wojennych miesięcy od lata 1914 r. do rozstrzygającej bitwy gorlickiej w maju 1915 r. są liczne galicyjskie cmentarze wojenne. Na terenie Biecza powstało takich cmentarzy pięć. Cztery zachowały się do dziś.
Gdy Dušan Jurkovič projektował cmentarz, pola i łąki sięgały pod sam szczyt. Gdy po wysiedleniach Łemków zbrakło tu ludzi, którzy uprawialiby pola, porosły je krzaki, potem drzewa. Dziś cmentarz ukryty jest w bukowym lesie.
Centrum miasta odbudowano zgodnie z wytycznymi konserwatorów zachowując układ przestrzenny, chociaż nie narzucano rekonstrukcji historycznych kamienic. Odbudowa przypadła na okres, w którym panowała secesja.
Cmentarz nr 124 Mszanka charakteryzuje się stosowaną przez Mayra prostotą formy i umiarem stosowanych środków wyrazu. Nad uporządkowanymi w rzędy nagrobkami dominuje centralny pomnik w formie krzyża.
Kompozycję i wystrój gładyszowskiego cmentarza zaplanował słowacki architekt Dušan Jurkowič. Zawierają one charakterystyczne dla tego architekta-artysty elementy, które nadały mu miano „poety drewna”.
Cmentarz znajduje się przy ul. Żołnierskiej 24. Stoją na nim trzy pomniki: niemiecki, rosyjski i polski. Jest też i mauzoleum. Wokół pomników znajdują się mogiły zmarłych tych narodowości...
W piłkę legioniści internowani w Szczypiornie (dziś przedmieście Kalisza) zaczęli grać jesienią 1917 roku. Historycy na różne sposoby domyślają się, co było pierwowzorem tej gry. A może legioniści sami ją wymyślili i nazwali szczypiorniak?