Glacier Express, czyli Ekspres Lodowcowy, nazywany bywa najpiękniejszą ? w sensie: najbardziej widokową ? linią kolejową w Europie. Albo najwolniejszym ekspresem na świecie.

Jak bardzo by jednak marketingowcy nie przesadzali, to przyznać im trzeba trochę racji. Podróż tą linią kolejową jest  warta zachodu.  Nie wiem tylko, czy warta tych pieniędzy?

Zacznijmy od widoków

Przejechałam z Sankt Moritz do Zermatt, czyli w zasadzie cała trasę. W zasadzie, bo wariantowo można do Zermatt pojechać z Davos ? do tego słynnego kurortu prowadzi boczna linia z Filisur. Może kiedyś. Pokonanie całej trasy zajmuje niespełna 8 godzin. Ja to zrobiłam z przerwą w Bergün, ale i tak dawka atrakcji była ogromna. Mniej więcej w połowie drogi straciłam wrażliwość na piękne widoki. Bo ileż można?

Najważniejsze na trasie

* Ruszamy z Sankt Moritz, jedziemy linia kolejową Albula, w 2008 roku wpisaną na listę UNESCO. O tunelach, wiaduktach i serpentynach oraz o historii tego urokliwego odcinka pisałam już w naszym portalu, a trasę między miejscowościami Preda i Bergün, gdzie na 6,5 kilometrach kolej pokonuje 417 metrów różnicy wzniesień, pokonałam i koleją, i pieszo (linki do artykułów poniżej). Najbardziej znanym i najbardziej obfotografowanym obiektem linii Albula jest Landwasser ?  sześcioprzęsłowy wiadukt wysoki na 65 i długi na 136 metrów. Ale i te mniejsze też cieszą oko.

* Za Thusis wjeżdżamy w dolinę Domleschg, na której zboczach ulokowały się liczne średniowieczne zamki.  Zaglądamy do Chur, stolicy kantonu Gryzonia i  wjeżdżamy do doliny Przedniego Renu, (Vorderrhein), który ma źródła pod przełęczą Oberalp. Rezeka na długości około 40-50 km biegu tworzy kanion. Oglądałam go kiedyś z góry, teraz z okien pociągu. Przełom Przedniego Renu jest rezerwatem o nazwie Rheinbord, a  malowniczy kanion Rheinaulta, nazywany bywa szwajcarskim Wielkim Kanionem.

* Dojeżdżamy do Disentis, miasta słynącego ze średniowiecznego opactwa. My jednak pozostajemy na stacji gdzie skład zmienia lokomotywę na napędzaną kołem zębatym. I poniekąd zmieniamy przewoźnika. Do tej pory byliśmy pod opieka Kolei Retyckich (Rhätische Bahn), teraz przejmują nas Matterhorn Gotthard Bahn.

Przeczytaj także...

Mattertal. Koleją żelazną z Visp do Zermatt

Autorka: Anna Ochremiak

Tunele, galerie, wiadukty… szkoda, że nie ma jak fotografować. W szybach tańczą świetlne refleksy, okien otworzyć się nie da. Klimatyzacja. Wreszcie zbliżamy się do Zermatt. W panoramicznym oknie, gdzieś wysoko rysuje się charakterystyczny kształt...

Ruinaulta. Pociągiem przez kanion Przedniego Renu

Autorka: Anna Ochremiak

Pociąg przeskakuje z brzegu na brzeg, widok przesłaniają bliskie strome ściany, to znów perspektywa się rozszerza. Czasem trzeba mocno wychylać głowę, by dojrzeć poszarpaną krawędź kanionu przez panoramiczne okna. Niestety, fotografowanie nie udaje się wcale.

Oberalp. Kolejowa przełęcz między kantonami

Autorka: Anna Ochremiak

To właśnie organizatorzy przygód dla bogatych Europejczyków zaczęli utyskiwać, że brak infrastruktury na atrakcyjnej widokowo trasie ogranicza ich zyski. Interwencje władz sprawiły, że przez przełęcz poprowadzono utwardzoną drogę, a wkrótce kolej.

Poczytaj więcej o okolicy:

Gornergrat. Kolejka z widokiem na Matterhorn

Oberalp. Kolejowa przełęcz między kantonami

Bergün. Najbardziej zafascynowały mnie okna?

Disentis/Mustér. Tu Glacier Express zmienia napęd