Kraków
Kościół św. Barbary, mojej patronki

Z kościołem św. Barbary związane jest też podanie mówiące, że został on wykonany przez murarzy krakowskich, jako wotum, a do wzniesienia jego użyto cegły pozostałej z budowy kościoła Mariackiego.
fot: Barbara Górecka
Kraków. Kościół św. Barbary, mojej patronki
W 1583 roku kościół przekazano jezuitom. Oni założyli tu kolegium. Wnętrze jest barokowe, a powstało w wyniku przebudowy w drugiej połowie XVII wieku.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Bogate barokowe wnętrze

Wnętrze kościoła jest barokowe, a powstało w wyniku przebudowy w drugiej połowie XVII wieku. W trakcie remontu powstało nowe kolebkowe sklepienie. Bardzo ładne są pokrywające je polichromie i uzupełniająca je dekoracja stiukowa autorstwa Franciszka Ignacego Molitora. W XX wieku sklepienie było trzykrotnie odnawiane. Zostało podzielone gipsowymi ramami na szereg obrazów. Są wśród nich aniołowie, prorocy, biskupi i monarchowie adorujący imię Jezus. Jest Matka Boska i święci teologowie: Augustyn, Hieronim, Cyryl i Tomasz z Akwinu. W kolejnym przęśle zobaczymy św. Barbarę w otoczeniu świętych dziewic: Agaty, Agnieszki i Apolonii. Dalej jest Ignacy Loyola i postacie symbolizujące cztery kontynenty. W przedostatnim jest św. Franciszek Ksawery oraz Dawid, a w ostatnim, nad organami św. Cecylia i anioły grające na różnych instrumentach. Są to sceny figuralne, bez krajobrazu w tle. W lunetach sklepienia są okna, ale tylko trzy są prawdziwe, a siedem to imitacja z luster.

Przed ołtarzem św. Barbary

W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Barbary. Obok stoją figury świętych w bogato zdobionych złoconymi fałdami szatach. Pochodzą one z XVII wieku. Po obu stronach ołtarza wiszą cztery relikwiarze ? dwa barokowe i dwa rokokowe. Zawierają relikwie wczesnych męczenników rzymskich. Relikwie przywieziono w 1607 roku. Tabernakulum pochodzi z 1917 roku, a tron do wystawiania Najświętszego Sakramentu jest w kształcie półkopuły na kolumienkach i pochodzi z 1876 roku. W 1598 roku przed ołtarzem ustawiono dwa wielkie świeczniki odlane z brązu i stoją one w tym samym miejscu do dzisiaj. Przed ołtarzem jest drewniana balustrada i uchodzi za najpiękniejszą balustradę barokową w Krakowie. Jej rzeźby pochodzą z końca XVII wieku i przedstawiają skręcone liście akantu, postacie dziecięce, muszle i kwiaty. Witraże po obu stronach ołtarza są z pierwszej połowy XX wieku. Przedstawiają Najświętsze Serce Jezusa i Niepokalane Serce Najświętszej Marii Panny.

Wizerunki Matki Boskiej

Ołtarze boczne były zmieniane kilkakrotnie, znajdują się w nich piękne obrazy. W kościele znajdziemy Pietę z 1420 roku. To Matka Boska Bolesna. Często była przenoszona w różne miejsca. Była też na wystawach poza granicami Polski. Od 1978 roku ma miejsce w małej kapliczce na przeciw ambony. W zakrystii jest późnobarokowy obraz z drugiej połowy XVIII wieku, przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem, adorowaną przez dwóch świętych jezuickich: św. Stanisława Kostkę i św. Alojzego Gonzagę.

Jezuici, organy i orkiestra dęta

Kiedy jezuici objęli kościół, miał on już organy. Chór istniał od początku XVI wieku. Świadczy o tym przybudówka z późnogotyckim portalem, która zawiera schody prowadzące na chór. W zakonach jezuickich dawniej organów się nie używało. Dopiero w 1608 roku dostali na to pozwolenie. Wydano też zgodę na używanie instrumentów dętych i w związku z tym powstała dwunastoosobowa orkiestra dęta. Na początku XX wieku drewniana konstrukcja chóru została zastąpiona betonową. Została tylko barokowa przednia ściana. W miejsce drewnianych kolumn postawiono kolumny marmurowe. Organy były zmieniane kilkakrotnie. Obecne pochodzą z 1894 roku, z firmy Rigera ze Śląska Cieszyńskiego. Ambona jest także piękna. Nie ma dokładnych informacji powstaniu pierwszej, ale sądzi się, że istniała już w średniowieczu. Później jezuici dwukrotnie stawiali nową. Obecna pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku. Posiada rzeźby personifikujące trzy cnoty Boskie: Wiarę, Nadzieję i Miłość. Baldachim jest zwieńczony figurą Mojżesza.

Czytaj dalej - strony: 1 2 3

Poczytaj więcej o okolicy:

Komentarze: 1

    Marakui, 5 marca 2016 @ 22:29

    Dziękuje za ładny opis, bardzo mi się przydał podczas przygotowywania referatu na temat kościoła.

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij