Francja przygotowuje się do obchodów setnej rocznicy wybuchu Pierwszej Wojny Światowej, za rok w 2014 roku. 11 listopada 2013 roku minęło 95 lat od podpisania „armistice” – kapitulacji Niemiec, końca wojny.

Francuzi pasjonują się historią Pierwszej Wojny, we Francji nazywa się ja Grande Guerre – Wielka Wojna. Ostatni, francuski weteran wojny 1914-18, Lazare Ponticelli, zmarł 12 marca 2008 roku w wieku 110 lat.

Pomniki i muzea

Zainteresowanie tym okresem ciągle rośnie. Ludzie odnajdują listy, pamiątki, dokumenty, wracają do rodzinnych wspomnień, szukają odpowiedzi na pytania związane nie tyle z polityczną stroną konfliktu, ile z codziennym życiem żołnierzy. Powstały nowe muzea. Memoriał w Verdun, życzenie i wola byłych kombatantów istnieje od 1967 roku. W 1992 roku inaugurowano tzw. „Historial” w departamencie Somme, w północnej Francji. Najnowszym obiektem jest Muzeum Pierwszej Wojny w Meaux, 40 km od Paryża, otwarte 11 listopada 2011 roku.

Początek z pasji

Na powierzchni 3000 m kw. zgromadzono eksponaty, których ogromna cześć pochodzi z prywatnej kolekcji. Kolekcjoner, Jean-Pierre Verney chodził regularnie od dziecka z dziadkiem na spotkania grupy weteranów, słuchał wspomnień. Zaczął zbierać książki historyczne, w wieku 14 lat zgromadził ich już tysiąc. Latami gromadził przedmioty, dokumenty, ale długo nikt we Francji nie interesował się tą kolekcją. Z okazji 90 rocznicy bitwy nad Marną Vernet miał okazję po raz pierwszy wystawić swoje eksponaty: 20 000 przedmiotów i 30 000 dokumentów w Meaux. Szybko zrodziła się idea muzeum.

Wojna oczami żołnierza

Sposób, w jaki wszytko zostało przedstawione, przypomina trochę warszawskie Muzeum Powstania – różnorodność formy, różne media – filmy, afisze, dokumenty. Przede wszystkim ekspozycja ma pokazać wojnę z punktu widzenia żołnierza. Zwiedzający może sobie choć trochę wyobrazić życie żołnierza pierwszej wojny na froncie zachodnim: pierwszą bitwę nad Marną, życie w okopach, żołnierzy przybywających z kolonii francuskich.

Przeczytaj także...

Lublin. Czy żyje jeszcze lubelski Baobab?

Autor: Marek Nowak

Fachowcy szacują, że w swoich najlepszych czasach drzewo mogło mieć nawet 35 metrów wysokości. To tyle, co dziesięciopiętrowy blok... To drzewo to topola czarna (Populus nigra), nazywana tu pieszczotliwie Baobabem.

Nowy Sad. Spacerek po mieście, przerwa w drodze

Autor: Waldemar Rusek

Nowy Sad z północnej Serbii jest stolicą autonomicznego okręgu Wojwodina. Jest to ważne centrum gospodarcze i kulturalne położone nad Dunajem. Jest drugim pod względem wielkości miastem Serbii

Połonina Wetlińska. Z przełęczy Wyżnej do schroniska

Autorka: Barbara Górecka

Na południu widać pasmo graniczne z trójwierzchołkową Rabią Skałą i Wielką Rawką. Od zachodu widoczny jest Smerek, a od wschodu Połonina Caryńska. Od północy cały szereg niższych grzbietów bieszczadzkich.

Poczytaj więcej o okolicy:

Marsylia. Europejska Stolica Kultury 2013

Metz. Katedra ze złotego kamienia

Chenonceaux. Zamek Dam, bo tu gospodarowały damy

Amboise. Muzułmanie w zamku nad Loarą