Wigry
Park narodowy z bobrem w herbie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wigierski Park Narodowy zajmuje powierzchnię 15 tys. ha i obejmuje zespół 42 jezior, w tym jezioro Wigry (prawie 2 tys. ha, maksymalna głębokość 73 m) położone w centralnej części parku oraz kompleks lasów północnej części Puszczy Augustowskiej i przylegające tereny użytków rolnych.
Teren parku jest bardzo zróżnicowany. W jego północnej części krajobraz jest pagórkowaty, z licznymi morenami, ozami, rynnami rzek i strumieni, wieloma zbiornikami wodnymi i innymi formami polodowcowej rzeźby terenu. Południowa część jest bardziej płaska, położona na piaszczystych glebach sandru augustowskiego, porośniętego rozległymi borami i borami mieszanymi. Na szczególną uwagę zasługują niewielkie śródleśne zbiorniki wodne, zwane na Suwalszczyźnie sucharami. Jest ich w parku 20 i nie ma w Polsce drugiego takiego miejsca, gdzie byłoby ich tak wiele. Przez park przepływa Czarna Hańcza, najdłuższa rzeka Suwalszczyzny oraz kilka innych, mniejszych, lecz nie mniej urokliwych rzek: m.in. Kamionka, Wiatrołuża, Maniówka.
Lasy porastające brzegi Wigier w przewadze składają się z sosny i świerka. W wielu miejscach zachowały naturalny charakter, z bogatym runem leśnym. W północnej części parku w większej ilości rosną również dęby, lipy, olsze, brzozy i jesiony. Szata roślinna odznacza się dużym bogactwem i różnorodnością, a wiele zbiorowisk roślinnych jest miejscem występowania gatunków rzadkich i chronionych. W parku stwierdzono obecność kilkunastu gatunków storczyków oraz bogactwo porostów świadczących o czystości powietrza. 18 gatunków roślin to relikty ostatniego zlodowacenia.
Równie bogaty jest świat zwierząt. Dotychczas rozpoznano obecność 1800 gatunków, w tym najwięcej bezkręgowych. Brzegi jezior i rzek zamieszkuje bóbr europejski, zwierzę herbowe parku. W parku występują łosie, jelenie, sarny, borsuki, zające bielaki i wiele innych zwierząt. Spośród ptaków drapieżnych można zobaczyć bielika, kanię rudą i czarną czy częstego tu błotniaka stawowego.
Warto wiedzieć
* Muzeum Wigier mieści się w budynku dawnej Stacji Hydrobiologicznej, w której w latach 1927 ? 1939 pracował pionier polskiej limnologii ? Alfred Lityński. Zwiedzanie muzeum jest wycieczką w czasie i przestrzeni. W tym nowoczesnym obiekcie można poznać jezioro Wigry ? od głębin i żyjących w nich organizmów, aż po świat przyrody nad jego brzegami. W muzeum można obejrzeć filmy i prezentacje multimedialne. Przekaz informacyjny kierowany do zwiedzających odbywa się poprzez plansze towarzyszące poszczególnym elementom wystawy (języki ? polski i angielski), monitory dotykowe z prezentacjami oraz ulotki (materiały te opracowano po polsku, angielsku, niemiecku i litewsku). Muzeum jest ośrodkiem edukacyjnym, gdzie prowadzone są zajęcia dla dzieci i młodzieży.
* Wystawa przyrodnicza ?Nad Wigrami? mieści się w siedzibie dyrekcji parku we wsi Krzywe. Poza posterami, prezentującymi rozmaitość środowisk, zgromadzono tu liczne eksponaty zwierząt – ssaków, ptaków, ryb, gadów, płazów i owadów. Zainteresowani geomorfologią mogą zapoznać się z modelem lodowca oraz formami rzeźby terenu, a miłośników historii na pewno zainteresują krzemienne narzędzia oraz opis kultury łowców reniferów i model jaćwieskiego grodziska. Są tu także ciekawe gry edukacyjne i kioski multimedialne. Integralną częścią ekspozycji jest diorama w holu budynku, prezentująca środowisko życia herbowego ssaka parku ? bobra oraz przekrój przez żeremie. Zwiedzanie wystawy warto uzupełnić prelekcją, pokazem slajdów, filmów, bądź prezentacją multimedialną.
Dodaj komentarz