Szczecin
Pomnik Flory na Placu Orła Białego

Na Placu Orła Białego w Szczecinie stoi pomnik bogini Flory. Wykonany został z saksońskiego piaskowca w latach 80. XVIII wieku z przeznaczeniem do pałacu Grumbkowa przy Placu Końskim. To pomnik – wędrowiec.
fot: Halina Puławska
Szczecin. Pomnik Flory na Placu Orła Białego
Po obu stronach bogini dwa putta ? jeden siedząc układa kwiaty w koszyku, drugi ze skrzydełkami, stoi na rogu obfitości, wspinając się jak gdyby do koszyka Flory. Czarowna jest ta grupa.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

28 kwietnia 240 r. (lub 238) p.n.e. w starożytnym Rzymie urządzono po raz pierwszy tzw. Ludi Florales – igrzyska zorganizowane przy okazji poświęcenia świątyni Flory – bogini kwiatów, ogrodów i wiosny.

To jedna z najstarszych i najważniejszych w panteonie rzymskim bogiń. Jej odpowiednikiem w mitologii greckiej jest nimfa Chloris.

Na Placu Orła Białego w Szczecinie stoi pomnik bogini Flory. Wykonany został z saksońskiego piaskowca w latach 80. XVIII wieku z przeznaczeniem do wystroju attyki w barokowym pałacu Grumbkowa przy Placu Końskim (obecny Plac Orła Białego). To pomnik – wędrowiec. Wyprowadzony z attyki ozdabiał pałacowy ogród, park miejski (obecnie Żeromskiego),  aleję platanową przy Bramie Królewskiej.

Pomnik jest grupą figuralną z centralną postacią bogini trzymającej kosz kwiatów. Po jej obu stronach dwa putta – jeden siedząc układa kwiaty w koszyku, drugi ze skrzydełkami, stoi na rogu obfitości, wspinając się jak gdyby do koszyka Flory. Czarowna jest ta grupa. Na twarzy bogini i kupidynka gości uśmiech. Pomnik ustawiony jest trawniku, na tle ściany utworzonej przez rozpięte na rusztowaniu pnące róże.

Kult Flory wprowadzony został przez legendarnego króla Rzymu Tytusa Tacjusza wywodzącego się z plemienia Sabinów i współrządzącego z Romulusem na tronie rzymskim. Władza i siła Flory była niezaprzeczalna. Tylko dzięki jej przychylności kiełkowały zboża i owocowały drzewa. Dlatego też miała Flora swoją świątynię i „osobistego” kapłana. Po latach przerwy – przerażeni niekorzystnymi zjawiskami w przyrodzie, gradem i wiatrem – w 173 r. p.n.e. Rzymianie powrócili do organizacji igrzysk ku czci bogini. Z czasem odbywały się one corocznie i trwały przez kolejne pięć nocy – do 3 maja. Igrzyska Ludi Florales miały w programie taniec celebrujący radość z nastania wiosny, przedstawienia teatralne, występy mimów oraz – organizowane w cyrku – polowania na sarny i zające.

Warto wiedzieć

Pomnik Flory został odnaleziony w 1945 r. wśród gruzów na dziedzińcu muzeum przy ul. Staromłyńskiej. Potłuczony, pozbawiony głowy, rąk i postaci putt przeszedł pierwszą renowację w 1953 r., a w 1991 r. gruntowną konserwację, po której zajął miejsce na Placu Orła Białego.
Jednym z bardziej znanych malarskich przedstawień Flory jest „Primavera”  Sandro Botticellego, eksponowana w Galerii degli Uffizi we Florencji.
Z biegiem lat igrzyska Ludi Florales traciły swoją surowość i przekształcały się w widowiska często nieobyczajne i nieokiełznane. Na scenie występowały kurtyzany wykonujące taniec nago.

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!