Szczecin
Bogusław XIV, ostatni z Gryfitów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
10 marca 1637 r. zmarł ostatni męski przedstawiciel dynastii Gryfitów – książę Bogusław XIV. Jego śmierć i żałobę po nim w takich słowach opisał współczesny mu teolog i historyk Jan Micraelius:
(…) zasłużył sobie u wszystkich swych poddanych i w ogóle u każdego na opinię człowieka pełnego dobroci i łagodności. A teraz odeszła ta nasza nadzieja bez żadnego naturalnego spadkobiercy i szlachetne drzewo Gryfitów, pod którego cieniem całe Pomorze przez tyle lat spokojnie spoczywało, zostało wyrwane z pniem i korzeniami.(…) Korona naszych głów opadła! (…) Pomorze (…) jest jak wdowa, która niegdyś była księżna, a teraz służyć musi.
Ostatni z pomorskiej dynastii
Bogusław XIV – po Filipie II i Franciszku – był trzecim z kolei synem Bogusława XIII i starszym od młodszych Jerzego II (III) i Ulryka. Wszystkich odprowadził na sen wieczny. Po Franciszku został w 1620 r. księciem szczecińskim, po Ulryku w roku 1622 przejął Księstwo Kamieńskie, a po śmierci stryjecznego brata Filipa Juliusza w 1625 r., również Księstwo Wołogojskie. Pomorze Zachodnie zostało zjednoczone. W czasie wojny trzydziestoletniej Pomorze stało się teatrem wojny, nie biorąc w wojnie udziału. Pogwałcona została jego neutralność przez cesarza, którego wojska pod dowództwem Wallensteina grasowały po Księstwie, a w 1630 r. wylądowała na Pomorzu pod pozorem obrony protestantyzmu armia szwedzka Gustawa Adolfa. Kraj został doprowadzony do ruiny, będąc przez lata ogromnym polem bitwy obu armii. Zwyciężający Szwedzi od 1630 r. praktycznie rządzili krajem, a jego prawowity władca był bezsilny. Od 1633 r. Bogusław XIV został częściowo sparaliżowany i nie wrócił już do pełni sił. Schorowany, świadomy końca dynastii, przejęty losem swego ludu do końca panowania regulował zależne od niego sprawy. W 1632 r. udało mu się przekazać biskupstwo kamieńskie siostrzeńcowi Ernestowi Bogusławowi de Croy. Z 1634 r. pochodzi jego słynna darowizna z dóbr byłego klasztoru w Eldenie dla Uniwersytetu Pomorskiego, darowizna z resztek majątku jakie księciu pozostały. Mienie ruchome dziedziczyły jego żona Elżbieta i siostra Anna de Croy.
Czekał na pogrzeb 17 lat
Po śmierci Bogusława XIV trwająca wojna i pusty skarb nie pozwoliły na godny pogrzeb księcia. Jego doczesne szczątki oczekiwały na ceremonię pogrzebową aż 17 lat. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej wielostronnym układem zwanym pokojem westfalskim w 1648 r., na którym zapadły decyzje o losie Pomorza i upływie następnych 5 lat przetargów w kwestii szczegółowej granicy terenów pomorskich pomiędzy Szwecją i Brandenburgią, 4 maja 1653 r. na mocy tzw. recesu szczecińskiego nastąpił rozbiór Pomorza.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz