Pszczyna
Z rynku przez Bramę Wybrańców
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W 1946 r. otwarto w nim Muzeum Zamkowe, z oryginalnym w 80 proc. wyposażeniem z czasów dawnych posiadaczy. W mieście są też trzy piękne parki, w tym rozległy zamkowy. Park Pszczyński ma 156 ha powierzchni, rozciąga się wzdłuż rzeczki Pszczynki przepływającej przez sztucznie utworzone stawy i kanały. Dodam, że początki tego parku sięgają późnorenesansowej przebudowy zamku w XVI w. W II połowie XVIII w uległ on przekształceniu, a w II połowie XIX w zamieniono go, na zachowany do naszych czasów, park angielski.
Kościół ewangelicki i ratusz
Zamkowa Brama Wybrańców wychodzi na rynek. Stojący w nim kościół ewangelicko-augsburski zbudował w latach 1743-1746 wspomniany już architekt Christian Jähne, a ufundował Erdmann Promnitz. Przy nim wzniesiono szkołę z mieszkaniem dla nauczyciela. W 1860 r. nadbudowano wieżę, ale w 1905 r. kościół spłonął. W trakcie jego odbudowy przez architekta Scheinnerta, otrzymał on obecny, neobarokowy wygląd z fasadą od strony rynku: portalem z dwiema kolumnami jońskimi, wielkimi oknami na piętrze i małymi na parterze i wieżą z miedzianym hełmem.
Wewnątrz znajduje się ołtarz z obrazem Wniebowstąpienia Jezusa, ambona, loża książęca oraz, oprócz ław, także drewniane empory z dodatkowymi miejscami siedzącymi. Ponad ołtarzem zaś niewielki chór z organami. Do kościoła tego przylega neorenesansowy ratusz, będący od trzech wieków siedziba władz miejskich. Miasto kupiło na swoje potrzeby w 1716 roku za 110 złotych reńskich budynek w rynku, zbudowany w 1658 r. W 1738 r. dodano w nim niewielką wieżę, a podczas przebudowy w 1861 r. dodano piętro i rozbudowano w głąb działki. Obecny, neorenesansowy wygląd ratusz otrzymał w latach międzywojennych. Codziennie w południe grany jest z niego miejski hejnał.
Kościół katolicki Wszystkich Świętych
Warto zobaczyć też pobliski, katolicki kościół p.w. Wszystkich Świętych. Ma on długą historię, ale w niej także pożary i odbudowy w latach 1622 i 1748. Przy czym ta druga, zakończona w roku 1791, to było praktycznie wzniesienie, także przez Christiana Jähne, nowej świątyni z wykorzystaniem murów poprzedniej. Po niej były jeszcze kolejne przebudowy o węższym zakresie. W 1849 r. nadbudowano wieżę, latach 1930-1931 boczną kaplicę i zakrystię. W sumie z pierwotnego późnego baroku niewiele pozostało. We wnętrzu uwagę przyciąga późnobarokowy, dwupoziomowy, drewniany chór muzyczny, z organami na górnej kondygnacji.
Także z XVIII w pochodzi ołtarz główny. Jest w nim obraz olejny ze sceną adoracji św. Trójcy przez wszystkich świętych, pędzla Franza Frümla z 1815 roku, a także rzeźby świętych: Piotra, Pawła, Augustyna i Ambrożego oraz aniołów. Późnobarokowy charakter mają również dwa ołtarze boczne z przełomu XVIII i XIX w. W tym po lewej stronie znajduje się, bardzo czczony i codziennie uroczyście odsłaniany, obraz Matki Boskiej Przedziwnej, nazywanej też Pszczyńską, z 1764 r. Jako ciekawostkę wspomnę, że jego autor, Jan Andermann z Żar, otrzymał zań pokaźną wówczas kwotę: tysiąc talarów.
W prawym ołtarzu umieszczony jest barokowy obraz św. Jana Nepomucena. Warto zobaczyć też piękną, kutą, wczesnobarokową kratę z XVII w., która zamyka wejście do kaplicy M.B. Różańcowej ufundowanej w 1690 roku przez ówczesnego proboszcza Franciszka Jana Szafrańskiego. Natomiast z XVIII w jest w tej kaplicy także cenna chrzcielnica. Zaś w kruchcie kościoła drewniana, polichromowana figura Chrystusa „Ecce Homo”. W podziemiach znajduje się krypta, w której chowano panów na Pszczynie pochodzących z rodu Promnitzów. W kościele tym współcześnie odbywają się też koncerty orkiestr kameralnych.
I zamek i rynek zrobiły na mnie bardzo dobre wrażenie. Polecam. Przesadnie nie zwiedzałem, bo byłem przelotem, ale chętnie tu wrócę na dłużej.