Nazaré
Rybackie tradycje na atlantyckim klifie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Jednym podoba się to portugalskie rybackie miasteczko, formalnie wioska, w którym zachowało się sporo starych tradycji i strojów. Jest także dosyć niezwykle położone na stromym atlantyckim klifie.
Inni narzekają, że w szczycie letniego sezonu tutejsza piękna, szeroka piaszczysta plaża w zatoce jest nadmiernie zatłoczona. Moim zdaniem, jak się już jest w środkowej Portugalii, gdzieś w pobliżu słynnych opactw Alcobaça i Bathalia czy miasta Leiria, warto zajrzeć i do 10-tysięcznego Nazaré.
Domy na wysokim brzegu
Jego nadmorska część to niewielki plac zabudowany jedno-, dwu-, rzadziej trzypiętrowymi domami, z restauracjami, kawiarniami, sklepikami i apteką. Niewielkie hoteliki i pensjonaty stoją przy nadatlantyckim bulwarze oraz przy paru uliczkach prowadzących w głąb lądu. Jest dolna stacja kolejki zębatej wspinającej się w ciągu kilku minut 110 metrów w górę na klif, podobno najwyższy w kraju, do dzielnicy Sitio. No i trochę niesamowite, jak podejdzie się bliżej, widoki skał zwisających nad zatoką.
Rycerz, co ścigał jelenia
Do tej najwyżej położonej części Nazaré dostać się można również pieszo po kamiennych schodach, ale wymaga to pewnego wysiłku no i co najmniej pół godziny. Jest też dojazd drogą, ale okrężną. W Sitio na skraju klifu, z którego w pogodne dni roztacza się wspaniały widok na Atlantyk, stoi niewielka kapliczka Eremida da Memória upamiętniająca starą legendę. To w tym miejscu podobno zatrzymał się w 1182 roku, w ostatnim momencie, i ocalał Dom Fuas Roupinho, jeden z rycerzy króla Alonso I, ścigając na koniu we mgle jelenia, który nie zauważył przepaści i spadł do oceanu. Legenda ta znalazła nawet odzwierciedlenie na obrazie nieznanego autora znajdującym się w XVII-wiecznym, z bogatym barokowym wnętrzem, kościele Nossa Senhora da Nazaré, stojącym przy głównym placu Sitio.
Czarna Madonna i jońskie kolumny
Najbardziej czczona jest w tym kościele „cudowna” figurka patronki świątyni – Czarna Madonna. We wrześniu podczas dorocznej, malowniczej procesji, znoszona jest ona nad morze. Przypominać to ma o legendzie towarzyszącej powstaniu miasteczka. Drugi z tutejszych kościołów, też z XVII-wieku, Igreja da Miresicórdia – Miłosierdzia Bożego, znajduje się w trzeciej, górzystej części Nazaré. Uwagę w nim zwraca rząd kolumn jońskich, parę starych malowideł, a nad głównym wejściem ceramiczne płytki azulejos. Z nadmorskiej do położonej wyżej trzeciej części miasteczka prowadzą wąskie i dosyć strome, opadające to w dół, to wznoszące się w górę uliczki zabudowane przeważnie dwupiętrowymi domami. Poprzecinane ulicami wytyczonymi w poprzek zboczy.
Miasteczko pełne tradycji
Spotyka się na nich najczęściej stare kobiety w obowiązkowej czerni, ale także młode – i mężczyzn – w tradycyjnych strojach. Bluzkach i kilku spódnicach, a na nich lekkich fartuszkach w przypadku kobiet oraz kraciastych koszulach i czarnych spodniach z szerokimi, czarnymi pasami oraz w rybackich czapkach na głowach. Noszą je także członkowie miejscowego zespołu tanecznego, jak również liczni miejscowi uczestniczki i uczestnicy organizowanych tu festynów i zabaw. Bardzo malowniczo wygląda tu także tradycyjne suszenie ryb wypatroszonych i rozłożonych na specjalnych drucianych stojakach wystawionych na słońce nawet na nadmorskim bulwarze, czy suszących się rybackich sieci.
Dodam, że na połowy, stanowiące nadal jedno z ważnych źródeł dochodów tutejszych rybaków, wypływają oni w jaskrawo wymalowanych łodziach z wysokimi dziobami. W miejscowym muzeum etnograficznym i archeologicznym można m.in. zobaczyć zbiór wioseł na których wypisane są nazwiska właścicieli. To na wypadek zatonięcia, żeby łatwiej było ich zidentyfikować. Jest tam również niewielka ekspozycja przedstawiająca techniki rybołówstwa morskiego, a także tradycyjny dział etnograficzny poświęcony życiu i obyczajom mieszkańców w przeszłości.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz