Święto Jordanu w Polsce obchodzone jest przez wiernych kościoła obrządku prawosławnego i greckokatolickiego na pamiątkę chrztu Jezusa w rzece Jordan. Traktowane jest jako jedno z najważniejszych świąt kościoła prawosławnego.

Wprowadzone w V wieku na Wschodzie przetrwało do dzisiaj. Święcenie wody odbywa się 19 stycznia według kalendarza gregoriańskiego. W tym dniu, w cerkwi odprawiane jest uroczyste nabożeństwo, po którym procesja udaje się nad rzekę by dokonać tam misterium chrztu wody. Procesję prowadzi krzyż z ukrzyżowanym Jezusem, obraz z namalowanym patronem miejscowej świątyni oraz chorągwie. Przy brzegu rzeki wycinana jest przerębel (jeśli rzeka jest skuta lodem) w kształcie krzyża. Kapłan odmawia modlitwę do Ducha Świętego i trzykrotnie zanurza w przerębli krzyż. W trakcie wkładania do wody krzyża wypuszczane są gołębie, symbolizujące Ducha Świętego. Na koniec uroczystości, po zaczerpnięciu wody z rzeki, kapłan kropi święconą wodą wszystkich wiernych.

W wigilię Święta Jordanu (na Podkarpaciu ten dzień nazywa się ?szczedrij weczir?) obowiązuje przez cały dzień ścisły post. Wieczorem wszyscy domownicy zasiadają do wspólnej wieczerzy składającej się z 12 dań. Do potraw dodawana jest woda poświęcona w poprzednim roku. Tradycja nakazuje aby tego dnia obdarować każdego przybywającego gościa prezentem. Jest to oznaką szczodrości i gestem solidarności z innymi wiernymi. W ?szczedrij weczir? po domach chodzą kolędnicy (nazywani szczodrakami), którzy składają gospodarzom wierszowane życzenia na nowy rok.

Zdjęcia wykonane 19 stycznia 2013 r. nad bugiem w miasteczku Drohiczyn.

Przeczytaj także...

Niemirów. Nad Bugiem, przy samej granicy

Autorka: Anna Ochremiak

Trudno sobie dziś wyobrazić, że przed laty Niemirów był tętniącym życiem miastem z przywilejem na dwa targi w tygodniu i kilka jarmarków. Bogactwo czerpał wtedy z położenia nad Bugiem, ważnym traktem handlowym, którym ku morzu płynęły wszelkie dobra.

Mielnik. Biała dziura w ziemi, czyli kopalnia kredy

Autor: Krystian Miczka

Kopalnia była w Mielniku od co najmniej XVI wieku, co wiemy ze źródeł historycznych świadczących o wydobywaniu tu kredy. Mieszańcy mówią, że była tu „od zawsze”, a wiele mielnickich rodzin związanych jest z praca w kopalni od pokoleń.

Drohiczyn. Katedra, korona i plener nad Bugiem

Autorka: Zuzanna Grabska

Dziś w Drohiczynie mieszka 2 tys. osób, czyli tyle, co pięć wieków temu. Ze względu na malownicze położenie miasteczko ma przede wszystkim charakter letniskowy, chętnie na plenery zjeżdżają tu artyści.

Poczytaj więcej o okolicy:

Kruszyniany. Na tatarskim szlaku

Kleszczele. Carska cerkiew w podlaskim miasteczku

Grabarka. Święta Góra Krzyży na Podlasiu

Bohoniki. Mizar na podlaskich rubieżach