Wprost z parkingu wychodzę na dróżkę różańcową. Między stacjami stoi dziwna metalowa konstrukcja: czytam na tabliczce: ?emka z papieskiego ołtarza w Krośnie?. Cóż to takiego?

Dopiero po chwili odnajduję w plątaninie rur kształt litery M. Domyślam się już, że to element ołtarza polowego, przed którym Jan Paweł II beatyfikował Jana z Dukli, pustelnika. Ja idę do jego pustelni. Widać już neogotycką kaplicę, w bok prowadzi ścieżka, wzdłuż niej stacje drogi krzyżowej. Schodzę z wygodnego traktu, idę drogą krzyżową, po zboczu, przez las. Kwitną właśnie wiosenne kwiatki, na ścieżce wygrzewa się salamandra. Kapliczki kolejnych stacji jedna w drugą kamienne, identyczne. Tuż nad pustelnia kolejna ścieżka różańcowa?  no bez przesady, rezygnuję, schodzę do kaplicy.

Tu mieszkał święty pustelnik

Kaplicę wybudowano w miejscu, gdzie Jan, urodzony w 1414 roku, od 1733 roku błogosławiony, a od 1997 roku święty, prowadził pustelnicze życie. Przez trzy lata unikał ludzi mieszkając w lesie, potem wstąpił do franciszkanów, wreszcie do ściślejszej formacji tego zakonu ?bernardynów. Zasłynął jako doskonały kaznodzieja i spowiednik. Zmarł otoczony nimbem świętości we Lwowie, a jego grób stał się celem pielgrzymek ? zwracali się do niego prości i wielcy, a wśród nich królowie Jan Kazimierz i Jan III Sobieski i hetmani ? Stanisław Żółkiewski i Jan Zamoyski.

Kaplica w leśnych ostępach

W 1768 roku właścicielce dóbr dukielskich, w których znajdowało się miejsce leśnych  Jana z Dukli, objawił się we śnie błogosławiony pustelnik i poprosił o wybudowanie kaplicy. Tak też się stało. Drewniana konstrukcja ?Na Puszczy? stanęła w kolejnym roku. Służyła wiernym przez lat z górą setkę, póki nie spłonęła w pożarze. Tę, która dziś stoi na zboczu, wybudowano w latach 1906-08 staraniem dukielskich bernardynów. Od 2009 roku jest to część sanktuarium św. Jana z Dukli. Należą do niego też kościół i klasztor wspomnianych bernardynów z Dukli i Złota Studzienka na stoku Cergowej.

Woda ze świętego źródełka

Kaplica św. Jana jest konstrukcja kamienną, w neogotyckim stylu. W ołtarzu głównym św. Jan, po bokach rzeźby św. Franciszka i Antoniego. I rogi jelenia na ścinie. Poniżej kaplicy sztuczna grota, w której bije źródełko. Wysoko zmineralizowana woda ma dobry smak i uzdrawiającą moc. Czerpią ją z groty pątnicy. Jana z Dukli na ołtarze wyniósł Jan Paweł II. To czuje się na każdym kroku: na drzewach wiszą tablice z jego słowami o św. Janie, przed grotą rośnie dąb jego pamięci.

Warto wiedzieć

* Do pustelni św. Jana dojedziemy z miejscowości Trzciana, kilka kilometrów na południe od Dukli
* W drewnianym domku przy kaplicy przebywa stale jeden z dukielskich bernardynów.
* Poddasze kaplicy jest siedliskiem rzadkich gatunków nietoperzy: podkowca małego i nocka dużego.
* W prawej nawie kościoła bernardynów w Dukli mieści się kaplica św. Jana. W niej w srebrnej trumnie spoczywają doczesne szczątki świętego, przeniesione po wojnie  ze Lwowa do Rzeszowa, a w 1974 roku do Dukli.

Przeczytaj także...

Cergowa. Od Złotej Studzienki do wielkiej wieży

Autorka: Małgorzata Raczkowska

Cergowa, zwana też Wielką Górą, wznosi się tylko 716 m n.p.m., ale 400 m ponad dolinę, w której leży Dukla. Dlatego na swoją nazwę zasługuje w zupełności. To jeden z wydatniejszych i piękniejszych szczytów w Beskidzie Niskim.

Chyrowa. Mały stok, europejskie zaplecze

Autorka: Anna Ochremiak

Chyrowa-ski jest młodą stacją narciarską i cieszy się sporym zainteresowaniem początkujących narciarzy. Trasy są tu łagodne, ale dość długie. Główna, poprowadzona jest wzdłuż wyciągu talerzykowego o długości 900 m.

Dukla. Papieski pomnik zamiast czołgu

Autorka: Małgorzata Raczkowska

Teraz czołg stoi w skansenie militarnym należącym do Muzeum Historycznego. Jego miejsce zajęła kompozycja pomników bł. Jana Pawła II, św. Jana z Dukli i tzw. Krzyża Pojednania. Ponad nim wznosi się kościół i klasztor bernardynów.