Wojnowo
W dawnym klasztorze starowierców
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Pierwszym przeorem – igumenem – klasztoru w Wojnowie został Michaił Chawronin. Największy rozkwit wojnowskiego klasztoru przypadał na lata 1852-67, gdy igumenem był Paweł Pruski (Piotr Iwanowicz Ledniew, 1821-95). Z jego inicjatywy m.in. założono drukarnię w pobliskim Piszu. W 1867 r. Paweł opuścił jednak klasztor, wyjechał do Rosji i wrócił na łono cerkwi prawosławnej. Wywołało to w klasztorze ostry kryzys. Wspólnota starowierska zaczęła stopniowo maleć, klasztor zaczął chylić się ku upadkowi. W 1884 roku stał się on własnością zamożnego staroobrzędowca Uliana Słowikowa. Dzięki emisariuszom, którzy udali się do Moskwy, już w roku następnym przyjechała na Mazury młoda zakonnica Eupraksja (Jelena Pietrowna Dikopolska, 1863-1943), która po pewnym czasie odkupiła klasztor z przylegającym do niego terenem. Dołączyły do niej mniszki z Rosji oraz ze spalonego żeńskiego monasteru w Spychowie (wówczas w Pupach) i klasztoru w Majdanie.
Ciekawy zabytek w nastrojowej okolicy
Okres świetności klasztor żeński miał w latach tuż przed I wojną światową. Jego działalność zahamowało jednak przechodzenie staroobrzędowców na jednowierstwo. Mniszki obok praktyk religijnych i pracy na klasztornej roli, opiekowały się także ludźmi starymi i kalekami. Obecnie, w siedem lat po śmierci ostatniej zakonnicy, klasztor Wojnowski jest interesującym zabytkiem kultury religijnej. Opiekują się nim Urszula i Tomasz Ludwikowscy prowadzący w dawnym klasztorze gospodarstwo agroturystyczne i wynajmujący pokoje. Piękne położenie obiektu powoduje, że stwarza on wspaniałe warunki relaksu. Najcenniejszym zabytkiem tego zespołu jest dawna klasztorna kaplica z wieżą, a wewnątrz ikonostasem oraz mnóstwem, także zabytkowych, ikon i obrazów oraz sprzętów liturgicznych i wyposażenia. Można oglądać w niej również stare księgi cerkiewne pisane i zdobione ręcznie, wielki żyrandol zwisający z sufitu oraz stojące świeczniki i wiele innych ciekawych obiektów. Pozostałe budynki dawnego zespołu klasztornego bardziej przypominają spore gospodarstwo rolne niż monastyr. Kilkadziesiąt metrów od nich znajduje się stary cmentarz staroobrzędowców. Zauważyłem jednak na nim także współczesne groby polskie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz