Lidzbark Warmiński
Zamek biskupi na pruskim grodzie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
U ujściu rzeczki Symsarny do Łyny znajduje się serce Warmii. To niewielkie, zaledwie 17-tysięczne miasto o bogatej historii: Lidzbark Warmiński.
Mimo ogromnych zniszczeń – w ruiny zamieniła się jego połowa – jakich doświadczyło w okresie II wojny światowej, zachowało się w nim kilka cennych zabytków. Przede wszystkim wspaniały gotycki Zamek Biskupów Warmińskich nazywany Wawelem Północy. Wyremontowany w latach 1971-85, przeszedł niedawno kolejną, bardzo potrzebną konserwację. Objęła ona krużganki i ich dachy, historyczną, brukową nawierzchnię dziedzińca, ceglane ściany z zegarem słonecznym, elementy kamienne: kolumny, schody, portale, a także drewniane balustrady. Konserwacji poddano również odsłonięte polichromie na ścianach i sklepieniach krużganków. Prace rewaloryzacyjne objęły także budynki koło zamku przeznaczone na cele turystyczne i konferencyjne.
Jak pruski gród stał się siedzibą biskupów
Ciekawe są dzieje zarówno tego miasta, jak i zamku. Pierwotnie znajdowało się w tym miejscu grodzisko Lecbarg bałtyckich Prusów wytępionych w średniowieczu, lub zgermanizowanych w wiekach następnych. Około 1240 roku zdobyli je i umocnili Krzyżacy sprowadzeni do Polski w 1230 r. przez Konrada Mazowieckiego. Nie było to jednak łatwe zwycięstwo. Prusowie dwukrotnie skutecznie odbijali gród. Najpierw na ponad rok (1242-43) podczas ich pierwszego powstania, po którym Krzyżacy przekazali gród i osadę pierwszemu biskupowi warmińskiemu Anzelmowi. Podczas drugiego powstania Prusowie zajęli swoje dawne grodzisko na lat 13 (1261-74), po czym już na stałe przeszło ono w ręce biskupów Warmii.
W 1308 roku Lidzbark otrzymał prawa miejskie, co przyczyniło się do jego szybkiej rozbudowy i zasiedlenia przez osadników ze Śląska. Zamek początkowo drewniany, zastąpiony został murowaną gotycka warownią, której wznoszenie rozpoczął w 1348 roku biskup Herman z Pragi. Najważniejsze daty i imiona biskupów mających w tym udział przypomina tablica informacyjna na murze obok wejścia. Są na niej wymienieni m.in. Jan z Miśni, który w 1350 r. przeniósł siedzibę biskupstwa z Ornety do Lidzbarka oraz Henryk, który ok. 1400 r. zakończył budowę zamku. Za bp. Andrzeja Batorego (1589-99) dobudowano część mieszkalną z której zachowały się fundamenty. Z inicjatywy bp. Jana Wydżgi w 1673 r. zakończono dobudowywanie od południa Zamku Średniego, zburzonego w latach 1839-40. W latach 1741-66 za bp. Adama Grabowskiego przebudowano wschodnie i południowe skrzydła przedzamcza. Zaś ostatnim biskupem rezydentem w tym zamku był Ignacy Krasicki. Zwierzchnikiem duchowym i świeckim do roku 1772, zaś już tylko duchowym aż do 1795 roku. Dodam, że od 1466 r. na mocy drugiego pokoju toruńskiego Lidzbark wszedł w skład Rzeczypospolitej i pozostał w nim aż do rozbiorów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
A na przedzamczu stanął czterogwiazdkowy Hotel Krasicki. Rewelacyjne połączenie nowoczesności z czerwoną cegłą. Ktoś powie ? atrapa. Ale nie na darmo Krasicki zdobył 1. miejsce w kategorii architektura i design w konkursie International Best Hotel Awards (startowało ok. 100 świoatowych hoteli)