Złoczów
Burzliwe dzieje Zamku Sobieskich
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Królewski dokument z 1442 roku
W średniowieczu ? najstarsze wzmianki pochodzą z roku 1180, kiedy to miała znajdować się tu osada Radzicze, zaś w końcu XIII w. drewniany gródek spalony przez Tatarów. Jako wieś istnieje Złoczów ? czytam w XIV tomie ?Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich? wydanym w końcu XIX wieku ? już w pierwszej połowie XV wieku. W dokum. wydanym dnia 23 sierpnia 1442 r. zapisuje Władysław Warneńczyk Jerzemu Strumile z Dymoszyna 200 grzywien na wsi Złoczowie?Wieś należała do dóbr oleskich, które Władysław Warneńczyk nadał Janowi z Sienna? Źródło to zawiera mnóstwo interesujących informacji. M.in. że w 1522 r. Król Zygmunt I (Stary) nakazał zająć dobra dziedzica Złoczowa, wyklętego Stanisława Małogoskiego. W r. 1523 ? czytam dalej ? Zygmunt I, za staraniem ówczesnego dziedzica Z.(łoczowa) Stanisława Sienińskiego nadał osadzie prawo miejskie magdeburskie?. W pięć lat później arcybiskup lwowski Bernard nakazał plebanom aby wezwali (go) ?do wypędzenia z domu swego Doroty z Sandomierza, z którą żyje w cudzołóstwie. Ponieważ nie poskutkowało to, sypnęły się na grzesznika kary klątwy kościelnej, która była w parafiach ?agrawowana?, ?reagrawowana?, ?superagrawowana?. Chyba bezskutecznie, skoro w dwa lata później tenże arcybiskup polecał, aby kapłani napomnieli grzesznika, ?do złożenia w przeciągu tygodnia przyrzeczonej daniny? (czym prawdopodobnie wykupił się od tych kar), gdyż wrazie przeciwnym podlegnie klątwie.
Polscy magnaci, Ormianie i Żydzi
W 1532 r. właściciel ów sprzedał Złoczów z warownią (cum fortalitio) i kilkunastoma wsiami, kasztelanowi poznańskiemu Jędrzejowi Górce. Nowy właściciel uwolnił mieszkańców z płacenia różnych danin wobec ich ?zubożenia w wyniku wielokrotnych napadów nieprzyjaciela?. Osiedlili się tu wówczas Ormianie, a miasto stało ich regionalnym centrum handlowym. Z czasem, podobnie jak w innych miasteczkach tego regionu Europy, dominować w nim zaczęli Żydzi. Była w nim silna gmina chasydzka. Od Górków dobra złoczowskie kupił, prawdopodobnie w 1599 r. gdyż wówczas potwierdził ?wszelkie nadania i uwolnienia przez poprzedników miastu uczynione?, wojewoda lubelski Marek Sobieski, dziadek króla Jana III.
Siedziba rodowa Sobieskich
I na prawie półtora wieku, do 1740 roku, zamek złoczowski stał się jedną z ich rodowych siedzib. Już ten zamek, który mimo zniszczeń i odbudów, zachował się do naszych czasów. Jakub Sobieski, ojciec Jana III, zbudował go w latach 1634-1636 na miejscu dawnej warowni oraz przekształcił w małą fortecę. Umocnioną dodatkowo w latach 70-tych XVII w. Była ona najeżdżana, oblegana, m.in. w 1672 r., gdy Turcy, Tatarzy i Kozacy zdobyli i spalili miasto Złoczów oraz w 1675 r., gdy tutejszą fortecę bronioną przez garstkę żołnierzy wojewody Stanisława Jabłonowskiego bezskutecznie oblegało 10 tys. Tatarów pod wodzą Adżi ? Gireja. Rozbudowywane, palone, niszczone i odbudowywane było także miasto. Jakub Sobieski, syn Jana III założył nim w 1730 r. kolegium pijarskie. Inni wznosili kościoły i cerkwie. Po Sobieskich dobra te, z zamkiem, przeszły na krótko w ręce Radziwiłłów, później księżny Sapieżyny. Po I rozbiorze Polski, w 1772 r. ziemie te Austriacy włączyli do Królestwa Galicji i Lodomerii ? części imperium Habsburgów. Znieśli klasztor reformatów i kolegium pijarów, klasztorne kościoły zamienili na magazyny. Miasto bardzo podupadło, zwłaszcza po pożarze w 1793 toku. W 1802 roku kupił je wraz zamkiem Łukasz Komarnicki i w jego rodzie pozostały one do 1868 roku.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz