Chartres
Labirynt i zakazane tańce wielkanocne

Przejście po labiryncie to znajdowanie odpowiedzi na pytania, odrzucanie tego co nieistotne, uspokojenie, równowaga, uniesienie, poznanie własnej istoty… Labirynt z Chartres odgrywa w ruchu medytacyjnym ogromną rolę. Wyszukuje się symboliczne znaki i interpretuje jego budowę.
fot: Halina Puławska
Chartres. Labirynt i zakazane tańce wielkanocne
Labirynt w Chartres można ujrzeć w pełnej krasie w piątki (poza Wielkim Piątkiem), w okresie od Wielkiego Postu do Wszystkich Świętych. Odsuwane są wówczas stojące na nim krzesła.
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

261 metrów stworzono prowadząc drogę zwojami, nagłymi zakrętami i zwrotami, zawartymi w jedenastu liniach. Drogę położono z 272. kamieni, które pochodzą z tego samego kamieniołomu, z którego wybudowano katedrę. Zewnętrzny kontur labiryntu zawiera sto trzynaście jasnych kamieni w kształcie zęba, a środek otoczony jest sześciopłatkowym kwiatem z tak samo ociosanych kamieni. Kontury ścieżki tworzą kamienie ciemne, pochodzące prawdopodobnie z Ardenów.

„Pogański” taniec

Patrząc na labirynt, czuje się uzasadniony respekt dla złożoności tego kamieniarskiego dzieła. W XVI w. odezwały się ze strony Kościoła głosy potępienia ?tańców wielkanocnych?, jako pogańskich. W końcu ich zabroniono. W połowie XVII w. Jean Baptiste Souchet, kanonik Chartres, widząc podążających ścieżką labiryntu, nazywał to ?szaloną zabawą tych, którzy tracą czas na błądzenie po labiryncie, nie mając nic innego do roboty?. Labirynty, udostępnione wiernym, w wielu katedrach zostały zniszczone: w Auxerre w 1690, w Sens w 1768, w Reims w 1771, w Arras w 1795 (wraz ze zburzeniem katedry), w Amiens w 1827r. Labirynt w Chartres nazywany jest ?dedalem?, określeniem nawiązującym do labiryntu kreteńskiego. ?Droga Jerozolimska? na określenie labiryntu, upowszechnione mocno w XIX w. przywołuje fikcyjną, wyimaginowaną pielgrzymkę do Jerozolimy ? świętego miasta, również do Jerozolimy niebiańskiej ? do Raju.

Poszukiwanie samego siebie

Labirynt w katedrze NMP w Chartres intryguje, porusza wyobraźnię, inspiruje do wielu interpretacji, a niektóre z nich toną w mętnych wodach domysłów. W XX w. spirytualizm amerykański zainicjował ruch nazwany ?medytacją labiryntu?, rozpowszechniony szybko również w Europie. To poszukiwanie samego siebie na drodze życia, którą symbolizuje kamienna ścieżka labiryntu. Przejście po labiryncie to znajdowanie odpowiedzi na pytania, odrzucanie tego co nieistotne, uspokojenie, równowaga, uniesienie, poznanie własnej istoty? Labirynt z Chartres odgrywa w ruchu medytacyjnym ogromną rolę. Wyszukuje się symboliczne znaki i interpretuje jego budowę. Schemat labiryntu przenoszony jest na płótna, po którym ? nie będąc w Chartres ? można stosować medytację, ?praktykować? labirynt.

Warto wiedzieć

* Labirynt, po grecku Labyrinthos, pochodzi prawdopodobnie od pelazgijskiego słowa labrys oznaczającego podwójną siekierę, kreteńsko-minojski symbol kultowy. Pałac w Knossos na Krecie nazwano, od umieszczonych w nim ikon labrysu, ?domem podwójnej siekiery?. Charakteryzuje go skomplikowany system przejść, zbudowany przez legendarnego Dedala. Uważany jest za pierwowzór wszystkich labiryntów.
Labirynt w Chartres można ujrzeć w pełnej krasie w piątki (poza Wielkim Piątkiem), w okresie od Wielkiego Postu do Wszystkich Świętych. Odsuwane są wówczas stojące na nim krzesła.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij