Klimkówka
Zwykły kościół z niezwykłym wnętrzem
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W Polsce jest kilka miejscowości o nazwie Klimkówka. Ta, o której piszę, zlokalizowana jest między Iwoniczem a Rymanowem w woj. podkarpackim.
Oprócz starego parku podworskiego i nowego dworu w miejscu spalonego dworu Ostaszewskich, we wsi znajduje się kościół drewniany z XIX wieku. Jego architektura nie zrobiła na mnie specjalnego wrażenia przez blaszany dach, jednak wnętrze? o tym później.
Pięć wieków parafii
Kościół jest pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Znajduje się w centrum wsi przy drodze prowadzącej z Klimkówki do Iwonicza Zdroju. Ogrodzony jest murem z kamieni z 1866 roku. Tradycja podaje, że rzymskokatolicka parafia w Klimkówce istniała już w pierwszej połowie XV wieku. Kościół zbudowany był z fundacji Marcina Iwonickiego. W 1453 roku konsekrowano pierwszą świątynię drewnianą. W drugiej połowie XVI wieku został zamieniony na zbór kalwiński przez Zbigniewa Sienieńskiego, kasztelana sanockiego, ówczesnego właściciela wsi. Kolejny drewniany kościół zbudowano na przełomie XVI i XVII wieku. Było to za sprawą Wojciecha Boboli, podkomorzego przemyskiego.
Od remontu do remontu
Obecny kościół postawiono w 1854 roku, a konsekrowano go w 1869 roku. Jest to dzieło miejscowego majstra ciesielskiego Floriana Waisa. Kilka lat później dobudowano murowaną zakrystię. Kościół poddano restauracji w 1898 roku. Wymieniono pokrycie dachu i wieży. W 1906 roku rozbudowano przyziemie wieży. Zbudowano kruchtę z bocznymi przedsionkami i dobudowano kruchtę do ściany prezbiterium. Wnętrze ozdobiono secesyjną polichromią.
W czasie pierwszej wojny światowej kościół był uszkodzony. W 1919 roku poddano go remontowi. W 1997 roku przeprowadzono kolejny remont. Wymieniono zewnętrzne gontowe poszycie ścian, a murowaną zakrystię zamieniono na drewnianą.
Obecnie kościół wygląda tak?
Stoi w otoczeniu starych drzew, przed nim stoi dzwonnica z trzema dzwonami. Jest konstrukcji zrębowej na podmurówce z kamienia rzecznego. Budowla jest szalowana gontem. Ściany nawy wzmocnione są przyporami. Wieża jest konstrukcji słupowo-ramowej i szalowana deskami z listwowaniem. Górę obito blachą. Wieża ma dwie kondygnacje. Na dole jest czworoboczna i ma dwa przedsionki po bokach. Górna ośmioboczna część nakryta została blaszanym dachem namiotowym. Dach jest dwukalenicowy i dwuspadowy. Nad prezbiterium jest niższy i opada trzema blaszanymi połaciami. W dachu nawy widnieje ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, z latarnią o namiotowym daszku. Prezbiterium jest na rzucie prostokąta i zamknięte trójbocznie od południa. Do niego przylega zakrystia i kruchta. Nawa też jest na rzucie prostokąta a przylega do niej wieża. W nawie i prezbiterium są otwory okienne w formie rozet.
We wnętrzu
Wnętrze kościoła nakryte jest płaskim stropem, a w nawie wspartym na przyściennych słupach. Ściany i strop pokryte są secesyjną polichromią z 1906 roku. Jej autorem jest Tadeusz Popiel, artysta malarz ze Lwowa. Wyposażenie wnętrza jest przeważnie barokowe z XVIII wieku. Ufundowała je rodzina Wojciecha Boboli i pochodzi z wcześniejszego kościoła. Są tu ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, dwa boczne ołtarze, późnobarokowa chrzcielnica, rokokowa ambona z drugiej połowy XVIII wieku, prospekt organowy i wiele rzeźb oraz obrazów. Niezwykle cennym i najstarszym obrazem jest ten z pierwszej połowy XVI wieku przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem. Został namalowany temperą na desce. To pozostałość późnogotyckiego tryptyku. Obraz został odkryty w 1995 roku spod kolejnych przemalowań w trakcie konserwacji. To najcenniejszy zabytek malarstwa tablicowego na terenie województwa.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- filmik autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz