Poczdam
W Muzeum Barberini
Historia budynku, w którym mieści się Muzeum Barberini w Poczdamie sięga XVIII w. To wówczas król Fryderyk III Wielki polecił – dla upiększenia miasta – urbanistyczną przemianę Alter Markt.
Fryderyk Wielki był zakochany w sztuce i architekturze włoskiej. On sam nie był we Włoszech, a swoją miłość czerpał z włoskich sztychów m.in. Piranesiego. Budynek został wybudowany w latach 1770-71 wg projektów Gotarda i wzorowany na rzymskim pałacu Barberini z przeznaczeniem na browar, na mieszkania, urzędy… Zbombardowany w 1945 r. został ostatecznie rozebrany w 1948 r. Dziś w klasycystyczno-barokowym pałacu Barberini, zbudowanym od podstaw w latach 2013-2016, mieści się Muzeum Sztuki.
Efekty rekonstrukcji
Rekonstrukcja budynku – z przeznaczeniem na cele muzealne – oparta została na współczesnej technologii z użyciem żelbetu na postawienie szkieletu. Fasady od strony Alter Markt i od strony Haweli zrekonstruowano na podstawie starych zdjęć pomiarowych, przy użyciu tradycyjnych technik rzemieślniczych i materiałów – cegły i piaskowca. Jedynym zrekonstruowanym historycznym pomieszczeniem jest foyer ze sklepieniem kopułowym i pękatymi kolumnami. Parter i sale wystawiennicze na dwóch kondygnacjach mają powierzchnię 2200 m kw. Podłogi wyłożone są dębowym parkietem ułożonym w jodełkę. Obrazy powieszone są na wysokości wzroku odwiedzających muzeum. Pomysłodawcą budowy muzeum jest Hasso Plattner, który w całości sfinansował odbudowę w wysokości 70-80 mln euro. Założeniem było powstanie w Poczdamie muzeum o światowej renomie. I tak się stało. Wcześniej – w 2007 r. – fundacja Hasso Plattnera przekazała 20 mln euro dotacji na rzecz odbudowy Pałacu Miejskiego przy Alter Markt (obecnie parlament Brandenburgii).
Jako wystawy stałe Muzeum Barberini prezentuje obrazy z prywatnej kolekcji Hasso Plattnera, w tym zbiór liczący ponad 100 arcydzieł impresjonistów: Claude’a Moneta, Auguste’a Renoira, Berthe Morisot, Alfreda Sisleya, Camille’a Pissarro, Henri-Edmonda Crossa, Paula Signaca, a także innych impresjonistów i postimpresjonistów oraz obszerny prywatny zbiór dzieł amerykańskiego modernizmu, sztuki NRD i niemieckiej po 1998 r. 34 dzieła Claude’a Moneta są – poza Paryżem – największą kolekcją tego artysty, którą można oglądać w jednym miejscu.
Trzy razy w roku muzeum organizuje wystawy zmienne, często tematyczne, oparte o dzieła wypożyczone z innych muzeów świata. Wiele dzieł z kolekcji muzeum wypożycza się do innych muzeów. Renoma i ranga Muzeum Barberini – młodego muzeum otwartego w 2017 r. – znalazły uznanie światowych muzealników i koneserów sztuki.
Dodaj komentarz