Dolina Baryczy
Od Żmigrodu do Milicza
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Barycz, prawy dopływ Odry o długości ok. 140 km płynie po bagiennym, nizinnym terenie niecki żmigrodzko-milickiej.
Te słabe, nieurodzajne tereny, pokryte gęstymi lasami, zagospodarowali w przeszłości (od XIII w.) Cystersi, budując stawy i wprowadzając hodowlę ryb. Dziś dawne jazy, przepusty i michy ? zabytki techniki ? nie konserwowane, niszczeją.
Główny kompleks, Stawy Milickie (zdjęcie główne i dwa pierwsze w galerii), to największy obszar produkcji karpia w Europie. Powołano tu Park Krajobrazowy Doliny Baryczy z rezerwatami roślin i zwierząt chronionych. Wielką atrakcją jest rezerwat ornitologiczny ptactwa wodnego. Najlepszym czasem ?podglądania? ptaków jest wczesna wiosna ? okres przylotów i zalotów; ale i w lipcu o zachodzie słońca wysłuchałam wspaniałego koncertu.
Teren tu bardzo urozmaicony ? między stawami połacie podmokłych łąk, lasy olchowe, a zaraz potem napotyka się kwaterę pomnikowych dębów. Warto ?powłóczyć? się groblami i lasami, co ułatwia dobre oznakowanie tras pieszych, rowerowych i samochodowych. Gorzej z jakością dróg. Wodniacy mogą bez problemu zorganizować spływ korzystając z wypożyczalni kajaków np. w Miliczu, który jest dobrą bazą wypadową. Jednym słowem ? dla każdego, coś miłego. Głównymi ośrodkami w Dolinie Baryczy są Żmigród i Milicz.
Żmigród został lokowany w 1253 r. przez księcia Henryka III jako ufortyfikowany gród na przeprawie brodowej. W następnych wiekach twierdzę rozbudowywano. W czasie wojny trzydziestoletniej kilkakrotnie był oblegany, a zdobyty przez Szwedów w 1642 r. Ostatniej rozbudowy twierdzy dokonał w latach 1655-57 Melchior Hatzfeld. On też wystawił pałac. Do naszych czasów dotrwała XIV- wieczna mieszkalna wieża zamkowa i ruiny pałacu z XVII w. (zdjęcie 3.). Te ostatnie zostały zakonserwowane w formie ruiny trwałej i mają być wykorzystywane jako scena pod gołym niebem. Prezentują się bardzo okazale.
O drugim ważnym mieście ? Miliczu ? pierwsze wzmianki pojawiają się w 1136 r.; należał do arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, a następnie przeszedł w ręce książąt oleśnicko-śląskich. Z tego okresu zachowały się ruiny zamku z XVI w. W rozległym parku angielskim klasycystyczny pałac hr. Maltzana z XVIII w. (zdjęcie 4.), jego grobowiec, brama wjazdowa. Obecnie w pałacu mieści się Zespół Szkół Leśnych. W mieście szachulcowy Kościół Łaski z XVIII w., dziś parafia rzymsko-katolicka (zdjęcie 5.).
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Szlak cysterski
Powracali do ewangelicznej prostoty i praktyki ubóstwa. Osiedlali się na pustkowiach, w lasach lub na bagnach. Byli dobrymi gospodarzami, nieśli zachodnią kulturę...
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz