Pielpajärvi
Przez tajgę do kościoła na puszczy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Celem naszego spaceru jest Pielpajärvi erämaakirkko, drewniany kościółek pośrodku lasu. Startujemy z parkingu Sarviniementie. To nieco ponad cztery kilometry ścieżką i po pomostach przez piękny, północny las. Tajga, w wydaniu skandynawskim.
Wiem, że powyższe nazwy są trudne, pochodzą z najdziwniejszego języka w Europie. Miejsce więc będzie łatwiej znaleźć szukając miasteczka Inari nad jeziorem o tej samej nazwie (Inarijärvi). Znane jest z ciekawego i pięknie zaaranżowanego muzeum kultury Samów ? Siida. Stąd do kościółka na puszczy jest 7,5 kilometra. Wybieramy krótszą drogę.
Dzikość północnej przyrody
Trudno się nadziwić intensywnej nad miarę zieleni, mchom, porostom, bagiennym roślinom. Przyroda surowa, a na swój sposób bujna, wśród lasu błyszczą śródleśne jeziorka. Mimo że środek lata, jest chłodno i ascetycznie. A jednocześnie obficie. Pośrodku rozległej kamienistej polany wśród białych północnych brzózek stoją czerwone ściany drewnianego kościoła.
Zimowe siedlisko Samów
Kościółek na pustkowiu stał kiedyś pośrodku sporej osady, i dużego ośrodka handlowego w tej części Laponii. To była tak zwana zimowa osada. Otóż Samowie, czyli Lapończycy, od wiosny do jesieni wiedli niegdyś koczowniczy tryb życia. Przemieszczali się w niewielkich, rodzinnych grupach polując, łowiąc ryby, zbierając płody lasu i hodując renifery. Na zimę skupiali się tworząc osady. Tu przyjeżdżali kupcy, misjonarze i? poborcy podatkowi. Ksiądz zjawił początkowo tylko raz, co najwyżej dwa razy w roku? za to na tydzień-dwa. Było to wielkie święto połaczone z jarmarkiem i odpustem. Taka właśnie zimową osadą dla rejonu wokół jeziora Inari stanowiła wioska Pielpajärvi. Pierwszy kościół zbudowano tu w 1646 roku, obecny w 1760. Jest więc jedna z najstarszych budowli zachowanych w tej części Finlandii.
Nowe życie porzuconej świątyni
Drewniany kościół zbudowany jest na planie równoramiennego krzyża, ma niewielką wieżę, otoczony jest płotkiem. Wnętrze stale otwarte, skromnie wyposażone. Nie ma tu starych sprzętów, ani cennych malowideł, bo w połowie XIX wieku centrum Saamów przeniosło się nad jezioro Inari, u ujścia rzeki Juutuanjoki, tam, gdzie znajduje się współczesne miasteczko. Nowy kościół powstał tu w 1888 roku a stary porzucono. Stał się kościółkiem na pustkowiu. Otwarto go jednak znów w 1940 roku, po tym jak nowa świątynia została zbombardowana w czasie Wojny Zimowej (wojna radziecko-fińska 1939-40). Od tego czasu odbywają się tam nabożeństwa latem oraz w czasie Wielkiej Nocy. Jest to też popularne miejsce ślubów oraz cel spacerów nielicznych turystów.
Warto wiedzieć
* Stary kościółek został gruntownie wyremontowany w latach 1975-76 i od tego czasu jest regularnie konserwowany. Wolontariusze utrzymują w kulturze teren wokół kościoła, czasem ktoś jest na miejscu, czasem nie ma. Kościół jest otwarty, można do niego wejść, otworzyć okna, by doświetlić wnętrze. Ważne tylko, by pozamykać za sobą opuszczając budynek.
* Kościółek znajduje się pod administracją parafii w Inari.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz