Cieplice Śląskie-Zdrój
Długi Dom, najstarszy w uzdrowisku

Autor: Marek Nowak
To najstarszy zachowany do dziś budynek świecki w Cieplicach i jeden najstarszych w uzdrowisku. Przeznaczono go na dom gościnny dla zjeżdżających do cieplickich zdrojów kuracjuszy.
fot: Marek Nowak
Cieplice Śląskie-Zdrój. Długi Dom, najstarszy w uzdrowisku
Ulica Ściegiennego w Cieplicach: z prawej Długi Dom, na wprost wieża-dzwonnica kościoła św. Jana Chrzciciela.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Długi Dom w Cieplicach Śląskich stoi nieco z boku od głównego deptaka. Mieści się w nim budynek administracyjny Uzdrowiska Cieplice-Zdrój. Mówią o tym stosowne tablice.

To najstarszy zachowany do dziś budynek świecki w Cieplicach i jeden najstarszych w uzdrowisku. Pierwsza budowla powstała na tym miejscu w 1537 roku i należał do zabudowań klasztornych gospodarujących wtedy w Cieplicach cystersów. Na jego miejscu i zapewne z wykorzystaniem jego murów wzniesiono w latach 1689-93 nowy budynek.  Stanął on z inicjatywy krzeszowskiego opata, Bernarda Rosy według projektu znanego na Śląsku architekta Martina Urbana z Lubawki, klasztornego budowniczego krzeszowskich cystersów. Przeznaczono go na dom gościnny dla zjeżdżających do cieplickich zdrojów kuracjuszy.

Rodzinne muzeum

Długi Dom w 1810 roku odkupili ciepliccy Schaffgotschowie z przeznaczeniem na ich bogate zbiory biblioteczne (do początku lat 50-tych biblioteka Schaffgotschów liczyła ok. 80 tys. woluminów), broni, numizmatów, grafiki, a przede wszystkim kolekcje przyrodniczo-geologiczne. Muzeum zostało udostępnione publiczności w 1834 roku. Po wojnie wspaniałe kolekcje rozproszono. Bibliotekę i zbiory wywieziono do Wrocławia i do Warszawy, minerały do Wałbrzycha. Mocno uszczuplone zbiory do początków lat 60. ubiegłego wieku eksponowano nadal  jako tzw. muzeum ptaków. W 1967 roku  przeniesiono je do Pawilonu Norweskiego w Jeleniej Górze, gdzie stały się zaczątkiem muzeum przyrodniczego.

Eternit na zarządzie zdroju

Architektoniczny kształt budynku określa się jako wczesny barok, widać  inspirację architekturą magnackich pałaców z tego czasu. W 1945 roku budynek wraz z całym majątkiem rodziny von Schaffgotsch przejęło państwo. W latach 1972-73 przeprowadzono remont kapitalny budynku; wtedy to pokrycie dachowe z łupka wymieniono na dachówkę z eternitu (leży do dziś), zaadaptowano wnętrza do celów biurowych.

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!