Rudawy
Do zabytków techniki rowerem i pieszo

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Rudawy to pasmo górskie o długości ok. 150 km i szerokości ok. 40 km stanowiące granicę między Niemcami i Czechami. Po niemieckiej stronie należą do Saksonii.
Najwyższym szczytem tych gór, charakterem zbliżonych do naszych Beskidów, jest czeski Klínovec (Keilberg – 1244 m n.p.m). Najwyższym po stronie niemieckiej – Fichtelberg (1215 m n.p.m.).
Bo pełne kruszców i rud
Już nazwa pasma zapowiada, co ciekawego znajdzie tu aktywny turysta. Rudawy – pochodzi od rud, kruszców. Obecność cennych minerałów zapowiada też dawniejsza polska nazwa – Góry Kruszcowe. O tym samym opowiadają nazwy czeska – Krušné hory i niemiecka – Erzgebirge. Bo to właśnie wyjątkowo bogata obecność cennych kruszców i trwające ponad osiem wieków wydobycie surowców – żelaza, srebra, cyny, cynku, a w bliższych nam czasach – kobaltu i uranu decydowało o charakterze gospodarki tej krainy. Pokopalniane i poprzemysłowe pozostałości – rewitalizowane i udostępniane do zwiedzania – decydują o współczesnej atrakcyjności Rudaw. Turystyka, ważna dziś dziedzina gospodarki, opiera się tu o górnicze instalacje, budowle, wspomnienia i tradycje.
Na kołach lub na własnych nogach
Między zabytkami Rudaw poruszać się można samochodem, będzie co robić nawet podczas dłuższego pobytu. Ale ja polecam rozwiązania dla aktywnych. W Altenbergu, we wschodniej części Rudaw zaczyna się niezwykły szlak pieszy – Kammweg – o długości aż 289 kilometrów. Trasa, podzielona na 17 etapów, prowadzi przez sielskie krajobrazy, pełne zabytków miasteczka i udostępnione do zwiedzania pokopalniane i poprzemysłowe pozostałości. Kończy się w Blankenstein w Turyngii. Szlak oznaczony jest niebieską poziomą linią i napisem „KAMM” .
A warto wiedzieć, że nazwa Kammweg (szlak grzbietowy) nawiązuje do długodystansowej drogi poprowadzonej w 1904 r. wzdłuż grzbietu Rudaw, Gór Łużyckich, Masywu Ještěd, Gór Izerskich i Karkonoszy, Masywu Śnieżnika aż do Wysokiego Jesionika. Był to wtedy najdłuższy szlak turystyczny w niemieckojęzycznym regionie Europy. Po 1990 roku, jako europejska trasa długodystansowa E3, został oznaczony na nowo, w dużej mierze po dawnej trasie. Wspomniany wyżej szlak grzbietowy (Kammweg Erzgebirge-Vogtland) wytyczono nawiązując do tradycji w 2011 roku, tylko na terenie Niemiec.
Zwiedzanie saksońskich Rudaw na rowerze ułatwi ok. 250-kilometrowy szlak dla cyklistów Saksońskie Średniogórze (Sächsische Mittelgebirge), oznaczony symbolem I-6. Trasa prowadzi z Reinhardtsdorf-Schöna do Eibenstock. Łączy się z Raudawską Magistralą (Krušnohorská magistrala) po czeskiej stronie. Razem to ponad 400 km, podzielone na 9 etapów.
Szlakiem zabytków techniki
Rudawy, urokliwe z powodu krajobrazu i prowincjonalnego klimaty zyskały dodatkowo na atrakcyjności od kiedy w 2019 roku zabytki górnicze wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wpis ten jest wieloskładnikowy, grupowy, obejmuje 22 lokalizacje – w sumie ponad 400 pojedynczych obiektów. To kopalnie, osady, historyczne centra miast i inne obiekty związane z górnictwem, ale też całe fragmenty krajobrazu Rudaw, zmienione przez wydobycie surowców. 5 z górniczych kompleksów nich znajduje się po stronie czeskiej, aż 17 należy do Saksonii. Oto te ostatnie w porządku (z grubsza) ze wschodu na zachód.
Bardzo ciekawe są zbiory kamieni na zamku. Naprawdę warto zobaczyć. Oto fotki na zachętę
I takie, trochę falliczne :)
Bardzo ciekawy jest gmach w którym teraz jest muzeum miejskie i górnictwa we Freibergu. Warto zwrócić uwagę na sklepienie z XV w. W tym gmachy mieścił się od XV do XVII wyższy urząd górniczy.