Kwidzyn
Katedra, zamek i gdanisko w jednym

Gdanisko jest jednym z dwu unikatowych rozwiązań w tym kompleksie. Drugim jest takie zespolenie zamku i katedry, że najdłuższy bok kompleksu stanowi jednolitą, ceglaną całość, idealnie łączącą obie budowle.
fot: Cezary Rudziński
Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
Przewodnik zwraca uwagę na freski pokrywające ściany nawy, przedstawiające m.in. postaci pomezańskich biskupów.
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
  • Kwidzyn. Katedra, zamek i gdanisko w jednym
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Drugim takie zespolenie zamku i katedry, że najdłuższy bok kompleksu stanowi jednolitą, ceglaną całość, idealnie łączącą pierwotnie obie budowle. Można ją podziwiać idąc z parkingu na podzamczu do głównego wejścia do zamku. Dopiero od strony dziedzińca można zauważyć, że te odrębne budowle „zrosły się” w pewnym momencie w przeszłości. Zamek był bowiem początkowo samodzielną budowlą, dopiero później połączoną z katedrą. Przy czym jego najwyższa, narożna wieża południowo – wschodnia została dzwonnicą.

Dwa zamki i katedra

Trzeba dodać do tego, że pierwotnie stały tu, obok siebie, dwa zamki: biskupi i kapituły z przedzamczem oraz kościół katedralny, budowę którego ukończono za rządów biskupa Jana Möncha (1377-1409). Obie części zamku, które łączył most na wysokich podporach, a także katedra, miały początkowo własne umocnienia, połączone murami. Całość tworzyła sprawny system obronny. Obecnie osobno, na podstawie odrębnych biletów, zwiedza się zamek i konkatedrę św. Jana Ewangelisty.

W zamku, będącym, jak już wspomniałem, oddziałem muzeum malborskiego, ciekawe są wnętrza, sale i korytarze. A także stałe ekspozycje dzieł sztuki, rzemiosła artystycznego, etnograficzne i przyrodnicze. Organizowane są również wystawy czasowe. Aktualnie bardzo ciekawa wystawa jest poświęcona szlacheckiemu rodowi (X-XX wiek) Groebenow z Marchii Brandenburskiej i Prus oraz ich obecności na Warmii i Mazurach oraz relacji z Koroną Polską.

Armata i krypta wielkich mistrzów

Na zamkowym dziedzińcu uwagę, zwłaszcza młodzieży, przyciąga zabytkowa armata – ulubione tło da zdjęć, Drugim są mury obronne, świetnie widoczne z nich Gdanisko oraz panorama miasta i okolic. No i, oczywiście, zewnętrzne, ale oglądane od strony dziedzińca, muru zamku i zrośniętej z nim świątyni.

W katedrze, poza jej rozległą nawą główną, z pięknymi, gotyckimi zwieńczeniami stropów, do szczególnych atrakcji należy, widoczna przez przeszkloną podłogę krypta – miejsce pochówku kilku wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego. A także przykościelna cela, w której ostatni rok życia spędziła błogosławiona Dorota z Mątowów (1347-94). O obu obszernie opowiada kościelny przewodnik, gdy korzysta się z jego usług. Oprowadza również po innych ciekawych miejscach świątyni i jej zakamarkach. Zwraca uwagę na freski pokrywające ściany nawy, z m.in. postaciami biskupów oraz cenniejsze elementy wyposażenia katedry.

Co ocalało z wojennej pożogi

Kwidzyn należy do miast, które bardzo ucierpiały podczas II wojny światowej. Dlatego poza zespołem zamkowo-katedralnym zachowało się w nim niewiele zabytków, zwłaszcza starszych. Należą do nich fragmenty murów miejskich z XIV w. oraz, również z tamtego wieku, ruiny wieży ratusza rozbudowanego w XIX w. ale zniszczonego w czasie wojny.

Z XVIII wieku pochodzi tzw. Pałac Fermora z lat 1757-63 rozbudowany w XIX w na siedzibę władz rejencji, z rzeźbionym w kamieniu fryzem. Ponadto dawny szpital św. Jerzego, ale też przebudowany w połowie XIX w. oraz, już z ostatnich lat tamtego stulecia (1798-1800), gmach Wyższego Sądu Ziemskiego. Z pogranicza tamtych wieków pochodzą też nieliczne domy klasycystyczne. Trochę liczniejsze są zabytki z XIX w. M.in. spichlerz, dawna synagoga, byłe koszary wojskowe i Gimnazjum Królewskie.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij