Naumburg
Z wizytą u śmiejącej się Polki

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Warto pospacerować po tej pięknej, po protestancku nieco pustawej budowli, gdzie w gotyckim wnętrzu można odnaleźć dawniejsze romańskie detale, pochodzące zapewne z czasów fundacji piastowskiej księżniczki oraz inne dzieła Mistrza Naumburskiego. Duże wrażenie zrobiła na mnie scena Ukrzyżowania.
Od Cranacha do Nietzsche’go
Z katedry spacer zaprowadzi nas na rynek (Markt) otoczony malowniczymi kamienicami i z okazałym budynkiem renesansowego ratusza z dość papuźnym portalem. Za południową pierzeją (tu informacja turystyczna) placu zobaczymy pojedynczą wieżę gotyckiego XIV-wiecznego kościoła św. Wacława (St. Wenzel). A w niej dwa obrazy wybitnego malarza czasu Lutra Lucasa Cranacha starszego (Chrystus błogosławiący i Pokłon Trzech Króli). W północnej części starówki znajdziemy fragment murów z bramą miejską – Marientor, a w południowej – dom Friedricha Nietzsche’go (Das Nietzsche-Haus, Weingarten 18).
Ten kontrowersyjny filozof urodzony w 1844 r. mieszkał w Naumburgu z matką i babką od 1850 r. i tu uczęszczał do szkoły podstawowej i gimnazjum katedralnego, aż podjął studia w Bonn w 1864 r. W domu, który obecnie jest muzeum, rodzina zamieszkała w 1858 r. Do tego domu powrócił również Nietzsche u schyłku życia i mieszkał w nim do śmierci matki w 1897 r. Zmarł w r. 1900 w Weimarze.
Zabytkowym tramwajem
Naumburg ma jeszcze jedną atrakcję: to historyczna linia tramwajowa o długości ok. 2 km, którą obsługuje 7 wagonów liniowych (wraz z muzealnymi jest ich 14). Kursuje na co dzień i jest włączona w system komunikacyjny miasta. Ciekawa o tyle, że to linia w najmniejszym mieście w Europie (Naumburg liczy ok. 30 tys. mieszkańców) i jedna z najkrótszych. Istnieje od 1892 r., a po zapaści w czasach postenerdowskich reaktywowano ją w 2006 r.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- więcej informacji na temat niemieckich miast na stronie www.germany.travel
Jest więcej piastowskich związków. Córką wspomnianego tu margrabiego miśnieńskiego Ekkeharda I i siostrą Hermana I była Oda, czwarta żona Bolesława Chrobrego. Ślub miał miejsce kilka dni po zawarciu pokoju w Budziszynie w 1018 r. i był zapewne jego rękojmią.
Poczułem się nieswojo, kiedy przeczytałem, że… „w tamtych czasach w kościołach śmiały się tylko „panny głupie”. Wskazuje to na niezbyt miłe upamiętnienie tej postaci przez rzeźbiarza. Przez kilkaset lat ta rzeźba musiała być nazywana „Głupią Polką”, dopóki XX wiek nie zmienił obyczajów społecznych