Warszawa
Zamek Królewski Stanisława Augusta
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Plafon ?Wieczność sławy? wykonali Marcello Bacciarelli i Jan Plersch. W 1835 r. na rozkaz namiestnika Paskiewicza Gabinet Marmurowy został zdemontowany, a pochodzące z niego obrazy i marmury wywieziono do Rosji. Po pokoju ryskim (1921 r.) odzyskane został wystrój i obrazy ? poza marmurami. Restytucja gabinetu oparta została na oryginalnych XVIII-wiecznych projektach Jana Chrystiana Kamsetzera, a stracone marmury zastąpiono różnobarwnymi marmurami polskimi pochodzącymi głównie z kamieniołomu w Chęcinach. W kominku umieszczona została oryginalna płyta z inicjałami króla Jana Kazimierza i herbem Wazów.
* Apartament Królewski tworzą pomieszczenia o bardziej prywatnym charakterze, m.in.: Gabinet Króla Jegomości do Pisania, Garderoba, Pokój Żółty, Pokój Zielony i Pokój Sypialny Króla Jegomości, uznawany za wnętrze najpiękniejsze, zaprojektowane przez Jakuba Fontanę tuż przed śmiercią, ukończone w 1775 r. przez Dominika Merliniego. Ściany wyłożone są boazerią z cisowego drewna i tkaninami, a na ścianach wiszą obrazy pędzla Marcella Bacciarellego: Rebeka i Eleazar oraz Estera i Ahasverus.
* Pokój Audiencjonalny Stary był miejscem audiencji przed powstaniem Sali Tronowej w Apartamencie Wielkim. Zaprojektowany został przez Dominika Merliniego, a rzeźbiarski i malarski wystrój wnętrza był dziełem Marcello Bacciarellego, który stworzył supraporty, przedstawiające cnoty królewskie: Siłę, Rozsądek, Wiarę i Sprawiedliwość oraz plafon ukazujący Rozkwit Sztuk, Nauk, Rolnictwa i Handlu pod panowaniem Stanisława Augusta. Sala została odbudowana zgodnie z jej wyglądem sprzed 1939 roku. Zachował się oryginalny fotel tronowy i setki ściennych elementów, m.in. orły nad lustrami. Dekoracja tronu jak baldachim i zaplecek została współcześnie zaprojektowana na podstawie opisów z epoki.
* Sala Canaletta, była najważniejszym przedpokojem poprzedzającym Pokój Audiencjonalny Stary. To specjalnie do tego wnętrza Stanisław August zamówił u Canaletta serię obrazów z widokami Warszawy oraz obraz przedstawiający elekcję króla. Wszystkie obrazy zachowały się mimo kilkakrotnego ich wywożenia: w 1807 przez Napoleona do Paryża (4 obrazy), w 1832 r. na rozkaz cara Mikołaja I całość znalazła się w Petersburgu i w 1939 r. całość wywieziona przez Niemców, odnaleziona została po wojnie w Bawarii. Ekspozycja wedut jest przemyślana, z góry przewidziane były zarówno wielkość obrazów jak i ich miejsce na ścianie.
* Kaplica wyposażona jest w sześć oryginalnych kolumn stiukowych (z pierwotnie ośmiu). W nawie kaplicy eksponowane są regalia króla Stanisława Augusta: miecz, łańcuch orderu Orła Białego i berło, natomiast w prezbiterium urna z sercem Tadeusza Kościuszki, którą we wrześniu 1939 r. schowano w katedrze warszawskiej. Odnaleziono ją nienaruszoną podczas powojennego odgruzowywania.
Dodaj komentarz