Kijów
Mogiła Askolda i siostra Oresta
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ponownie świątynia
Późniejsze losy tego miejsca pomijam. Tę właśnie kolumnadę widziałem podczas pierwszego pobytu w Kijowie ponad 60 lat temu. W 1992 r. zwrócono cerkiew wiernym. Obecnie postanowiłem zobaczyć Mogiłę Askolda ponownie. Mieści się ona nieco na uboczu głównych turystycznych szlaków. Na południowy wschód od Parku Maryjskiego i parlamentu, między Dnieprem i nadrzecznym wąwozem oraz ulicą Iwana Mazepy, dawniej Powstania Styczniowego (bolszewickiego, w 1918 r.), przy Alei Parkowej.
Dojście zgodnie z jakoby aktualnym planem miasta okazało się trochę skomplikowane, gdyż na najprostszej trasie wyrosły nowe budowle przegradzające ją. Do kompleksu prowadzi jednak, od wspomnianej Alei Parkowej, droga przez symboliczną bramę z metalowymi tablicami informacyjnym w języku ukraińskim. Czytam na jednej z nich, że park Askoldowa Mogiła jest zabytkiem sztuki ogrodowo parkowej, założonym na początku XIX w. Ma powierzchnię 25,5 ha. W 1810 r. architekt Mieszczeriakow zbudował w nim Pawilon Askolda – kamienną rotundę. W 1993 r. – o wcześniejszych zniszczeniach i zmianach przeznaczenia w czasach komunistycznych nie ma ani słowa – znajdującą się w parku cerkiew św. Mikołaja przekazano Cerkwi greckokatolickiej.
Dwonnica karylionów i cmentarz obrońców
Są też informacje o gatunkach rosnących w parku drzew. Ale na tablicy na jednym z kamiennych słupów wjazdowych, informacja jest inna: cerkiew, później przebudowaną w rotundę z klasycystyczną kolumnadą, zbudował w latach 1909-10 znany architekt A. (Andrij) Mieleński. Zaś dookoła niej w latach 1936-37 powstał park. Obecną cerkiew – rotundę z kolumnadą – nakrywa półkopulasty dach z wieżyczką na planie kwadratu, zakończoną krzyżem. Wnętrze jest skromne. Kopułę od wewnątrz, nad stołem – ołtarzem stojącym przed ikonostasem z dwoma rzędami kilku ikon w każdym, pokrywa malowidło o tematyce religijnej z dominującym, nauczającym Jezusem. Dwa, bogato złocone ołtarze na bocznych ścianach rotundy poświęcone są Marii z Dzieciątkiem w koronach oraz patronowi, św. Mikołajowi Cudotwórcy.
Obchodzę cerkiew dookoła. W jej pobliżu stoi nowa dzwonnica w stylu nawiązującym do świątyni. Wisi w niej 51 dzwonów karylionu, o łącznej wadze 2330 kg. Co wyczytuję na dużej metalowej tablicy ze szczegółami jej budowy i poświęcenia w dniu 22 maja 2019 roku. Na innej jest informacja, że zbudował ją w latach 2016-17 arch. Jurij Borodin (1950-2017).
Nacjonalistka Sława Stećko…
Z obu stron cerkwi są też groby, m.in. świeże, poległych w walkach w Donbasie. Ołeksandr Magtynśkyj, 1988-2014, z amerykańskiej diaspory, przyjął obywatelstwo ukraińskie, aby móc walczyć za ojczyznę przodków. Markijan Pasławśkyj (1959-2014) poległ w walkach o Iłowajsk. W pobliżu uwagę zwraca duża, ładna rzeźba nagrobna ze sceną składania Jezusa do grobu. Groby i pomniki są również po drugiej stronie drogi prowadzącej do świątyni. Obchodzę ją dookoła, na jednej ze ścian trafiam na brązową z popiersiem biskupa Iwana Margitycza (1921-2003). Obok marmurową płaskorzeźbę, z odtrąconym nosem, Sławy Stećko (1920-2003), z domu Hanna Muzyka.
Poczytaj więcej o okolicy:
Szlakami Jana Pawła II
Wędrował jako ksiądz, biskup, pielgrzymował jako papież. Teraz my podążamy papieskimi ścieżkami zgodnie z zaleceniem: "...pilnujcie mi tych szlaków..."
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz