Jastarnia do lat 20. ubiegłego wieku była małą wioską rybacką. Położoną pięknie, ale tylko małą wioską. Teraz jest miasteczkiem, a poziom życia mieszkańców szacuje się jako jeden z najwyższych w Polsce.  

Stało się tak za sprawą wczasowiczów i turystów, ale obróciło się przeciwko nim. Trudno tu o tani nocleg, niełatwo zjeść tani obiad.

Pierwszy najazd letników

Miejscowość ma stary rodowód, sięgający 1378 r.  W przywileju wydanym przez  krzyżaków dla miasta Hel wymieniono osadę Osternäs, którą identyfikuje się jako Jastarnię. W 1526 roku przeszła pod polskie panowanie: wtedy to podzieliła się na dwie części: katolicką i protestancką. Potem nie działo się wiele, aż do dwudziestolecia. Budowa linii kolejowej na Hel w 1922 roku przybliżyła miejscowość światu i otwarła dla letników. W latach 1926-1931 zbudowano port, który z początku wykorzystywano jako przystań dla statków żeglugi przybrzeżnej, a w latach trzydziestych stał się bazą szkoleniową dla akademickich i harcerskich adeptów żeglarstwa morskiego. Wpisywał się także w system obrony wybrzeża. Prawa miejskie Jastarnia uzyskała w 1973 roku.

Ostatnia rybacka chata

Po rybackiej przeszłości miasteczka nie zostało wiele śladów. Port funkcjonuje nadal, ale stopniowo zmienia charakter i z rybackiego przekształca się w bazę statków wycieczkowych.  Pamiątką po dawnych mieszkańcach jest niewielkie muzeum ? umiejscowiona niedaleko rynku Chata Rybacka. Opiekuje się nią Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, a można ją zwiedzać w sezonie (lipiec-sierpień) codziennie oprócz poniedziałków. Przez większość roku stoi zamknięta. Budynek jest niewielki, pochodzi z 1881 roku.  Postawiony został w konstrukcji szachulcowej, a do jego budowy wykorzystano drewno z wyrzuconych przez morze pozostałości rozbitych okrętów. Kryty czerwoną dachówką, wypełnienia konstrukcji pobielone, niebieskie drzwi i okna. Wewnątrz ekspozycja prezentująca dawny sprzęt rybacki, jakiego używano tu od XV do połowy XIX wieku. Niewielka ekspozycja rybacka znajduje się także w bosmanacie portu, ale nic nie wiem o możliwości zwiedzania.

Warto wiedzieć

* Na cmentarzu jest pomnik poświęcony tym, którzy nie wrócili z morza.
* XIX-wieczny kościół nazywany jest „rybackim”. Ambona ma kształt łodzi.
* Jastarnia jest  gminą o największym udziale osób deklarujących narodowość kaszubską. Przekłada się to na istnienie nazw kaszubskich na ulicach i dedykowanie ich lokalnym zasłużonym.

Przeczytaj także...

Jurata. Kąpielisko morskiej boginki

Autorka: Barbara Górecka

Na początku ubiegłego stulecia, oprócz lasu sosnowego, dziewiczych wydm i piaszczystej drogi, nie było tu nic. W dwudziestoleciu powstała miejscowość o nowoczesnej zabudowie. Zaprojektowano ją zgodnie ze światowymi trendami.

Niederfinow. W starej podnośni statków

Autorka: Halina Puławska

Ta olbrzymia stalowa konstrukcja stała się współistniejącym elementem otaczającego ją krajobrazu. Ażurowa, zdumiewa urokiem i lekkością, co w zestawieniu z danymi technicznymi konstrukcji wydaje się niewyobrażalne.

Jastarnia. Bunkry w lesie, bunkry na plaży

Autorka: Małgorzata Raczkowska

Już na wjeździe do Jastarni zobaczymy przy drodze, od strony morza, zasieki z drutu kolczastego i zapory przeciwczołgowe. To jednak już tylko zaproszenie do obejrzenia muzeum na wolnym powietrzu. Ciekawego nie tylko dla miłośników militariów.

Poczytaj więcej o okolicy:

Mechowo. Grota w morenowym wzgórzu

Słupsk. Skąd się wzięła czarownica na baszcie

Malbork. Pruska kolej i herby pruskich miast

Jastrzębia Góra. Najsłynniejszy kurort II Rzeczypospolitej