Główne budowle, przede wszystkim siedzibę władcy i obiekt sakralny, zbudowali Zapotekowie oraz Mistekowie, którzy byli następnymi tutejszymi mieszkańcami i władcami od około roku 1000. n.e.
w 1872 roku do nazwy Oaxace dodano drugi człon, obowiązujący oficjalnie nadal: de Juárez. Uczczono w ten sposób wybitnego meksykańskiego działacza politycznego i prezydenta Meksyku Benito Juáreza, Indianina Zapoteka, związanego z tym miastem.
Na mnie miasto, a zwłaszcza dwie najstarsze jego zabytkowe budowle, zrobiły ponure wrażenie. Przy centralnym placu stoi bowiem ogromny kamienny, szary gmach fortecy na ruinach azteckiej piramidy.
Taxco istniało już w I połowie XV jako azteckie Tlachco. Nazwa oznaczała miejsce w którym gra się w popularną wśród rdzennych mieszkańców kraju piłkę. Wydobywano w nim również srebro.
Miasto odkryto w 1864 r. Prace wykopaliskowe odsłaniają coraz to nowe budowle i obiekty. Szacuje się zresztą, że być może odsłonięto dotychczas zaledwie dziesiątą część Teotihuacánu. Ale i to robi mocne wrażenie.
Są tu znaleziska archeologiczne w układzie chronologicznym, przedstawiające rozwój historyczny Mezoameryki. Od obecnego Meksyku północnego aż po Honduras i Salwador. Następnie dzieje poszczególnych meksykańskich kultur.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
