Starą część Szardży najlepiej jednak poznawać pieszo. Można wtedy zobaczyć najwięcej, przynajmniej z zewnątrz. Bo podobno już z ponad 600 (!) meczetów wybudowanych w Szardży, tylko trzy dostępne są dla innowierców.
Współcześnie Szardża jest dynamicznie rozwijającym się centrum przemysłu, handlu i kultury, a ostatnio również turystyki. Odnotowującym w każdej z tych dziedzin znaczące sukcesy.
Emirat ten ma historię jeszcze krótszą i mniej wyrazistą, niż wielokrotnie mniejszy sąsiedni Dubaj, czy niewielka, ale obecnie też robiąca światową karierę Szardża (Sharjah), a nawet najmniejszy ze wszystkich Adżman (Ajman) szczycący się najstarszym w ZEA fortem.
Jest tu raptem nieco ponad 500 pozycji w kolekcji stałej, organizowane są wystawy czasowe. Muzeum mieści się, w specjalnie dla niego wybudowanym trzypoziomowym gmachu, którego architektura nawiązuje do tradycyjnych arabskich suków – krytych bazarów.
Muzeum Cywilizacji Islamu powstało w 1996 r. a w 2008 r. przeniesione zostało do obecnego, dostosowanego do nowych potrzeb wielkiego gmachu tradycyjnego suku – krytego bazaru Al Majarrah.
Liczący około ćwierć miliona ludności emirat Adżman położony jest na północno – wschodnim wybrzeżu półwyspu oddzielającego zatoki: Perską, tu nazywaną Arabską, i Omańską Oceanu Indyjskiego. Jego północno-wschodnią granicę stanowi wybrzeże
Położony na Półwyspie Arabskim nad Zatoką Perską Emirat Szardża jest trzecim co do wielkości państwem w ZEA. Na powierzchni 2600 km kw. żyje 650 tys. mieszkańców. Stolicą jest miasto Szardża.
Szardża, państewko na Półwyspie Arabskim wchodzące od 1971 roku w skład Zjednoczonych Emiratów Arabskich, zanim wraz z nimi stało się znanym celem ruchu turystycznego, dało się poznać jako emitent niezwykłych, jak na ten region świata… znaczków pocztowych.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
