Na szerokich marginesach własnych książek bracia Grimm dopisywali zmiany, jakie należy w nich wprowadzić... A więc kto właściwie jest autorem słynnych baśni: lud, z którego pamięci i zasobów czerpali , czy oni sami?
W bogatej i różnorodnej architekturze Marburga najbardziej widoczne są domy szachulcowe, czyli wzniesione z pruskiego muru. Są świetnie utrzymane, wyglądają jakby budowniczowie dopiero zakończyli pracę.
Dziś pora na relację z najważniejszego współcześnie obiektu w tym mieście, renesansowego budynku Amthaus z 1562 roku, od 1998 r., Domu Braci Grimm.
Chodząc po miasteczku i zaglądając również w zaułki i okolice miejskich murów, zauważyłem zaledwie dwa domy zaniedbane. Domów szachulcowych jest tu rzeczywiście mnóstwo, stoją niekiedy po kilka obok siebie, ale nie dominują.
W swobodnym tłumaczeniu Philippsruhe oznacza „Cichy Zakątek Filipa” – fundatora zamku hrabiego Philippa Reinharda. Ciszy i pustki nie było w nim chyba nigdy. Teraz też cieszy się dużym zainteresowaniem.
Tak oficjalnie w Niemczech nazywane jest to miasto: Brüder-Grimm-Stadt Hanau. Drugim takim jest w kraju związkowym Hesja – Steinau an der Straße.
Zegar na wieży kościoła św. Piotra ma tylko jedną wskazówkę, co przyczyniło się do legendy, że szczęśliwi mieszkańcy Rygi nigdzie się nie spieszą, bo nie liczą upływających minut, tylko godziny.
Zbiór „Kinder- und Hausmärchen" stanowi wybitny wkład Jakuba i Wilhelma Grimmów w światową kulturę. Za jego sprawą bracia należą do kręgu najważniejszych postaci w historii kultury niemieckiej i europejskiej.
W roku 1994 na placu przed budynkiem parlamentu Dolnej Saksonii w Hanowerze postawiono pomnik siedmiu getyńskich profesorów (Göttinger Sieben). Autorem jest Floriano Bodini, który przedstawionym postaciom nadał rysy współczesnych mu ludzi.
Hameln zdaje się świetnie prosperować dzięki legendzie o Szczurołapie. Główna ścieżka spacerowa (Ścieżka Szczurów) prowadząca ulicami i zaułkami miasteczka oznaczona jest wizerunkami białych szczurów wymalowanych na bruku.
