Ostatnio dodane artykuły z kategorii: Muzea

Co najmniej dwie rzeczy są tu niezwykłe. Po pierwsze, siedzibą muzeum narodowego nie jest stolica kraju. Po drugie, jest to muzeum poświęcone historii, literaturze i sztuce CAŁEGO obszaru kulturowego niemieckojęzycznej Europy.

Początkowo była to rybacka wioska, chociaż szybko otoczona, ze względów bezpieczeństwa, murami oraz z niewielką wieżą minifortecy. Jej mieszkańcy żyli z połowów ryb, ale przede wszystkim pereł.

Muzeum Cywilizacji Islamu powstało w 1996 r. a w 2008 r. przeniesione zostało do obecnego, dostosowanego do nowych potrzeb wielkiego gmachu tradycyjnego suku – krytego bazaru Al Majarrah.

W sumie świetna, bardzo skrótowa lekcja historii miasta i kraju. A z tego muzeum i przedstawionej ciekawej, ale przecież bardzo ubogiej przeszłości, wychodzi się wprost w XXI wiek...

Autorka: Anna Ochremiak

Owalny plac otaczają drewniane dwu- trzypiętrowe domy z balkonami, galeryjkami, podcieniami. Centralny plac wysypany żółtym piaskiem, dokoła trybuny i bandy. Miasto szykuje się do tradycyjnej, dorocznej (zawsze w październiku) korridy.

Jako siedziba szejka i centrum administracyjne fort służył do 1970 roku. Później przez 10 lat był głównym komisariatem policji szejkanatu, oczywiście z lochami dla przestępców. Po czym na polecenie szejka powstało w nim w 1981 r. muzeum archeologiczne.

Niektóre z zabytków, po zabiegach konserwacyjnych wróciły na swoje miejsca, a tu, w ekspozycji, są tylko ich fotografie z opisem historii i przebiegu procesu przywracania im dawnego blasku. Dominują jednak odrodzone oryginały.

Muzeum eksponuje kolekcję steli i oryginały wielu rzeźb nagrobnych, jak również znaleziska, których nie zobaczy się pod gołym niebem – wazy czy terakotowe figurki wydobyte z miejsc pochówków i przypadkowych, tam, gdzie zostały porzucone.

Wydaje mi się, że niedostateczna jest informacja o tym muzeum i jego wspaniałych eksponatach. Nie znalazłem żadnego aktualnego, poświęconego mu wydawnictwa: przewodnika, informatora, chociażby folderu.

Keramejkos było w starożytnych Atenach największą nekropolią, osadą garncarzy, malarzy wazonów i kowali, tutaj odbywały się ważne dla Aten uroczystości publiczne i stąd brały swój początek wyjątkowe procesje.

Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!