Wody mineralne są najcenniejszym bogactwem Piwnicznej Zdroju. To wody kwaśne. Pierwszego odwiertu dokonano w 1932 roku. Wtedy też wybudowano łazienki mineralno-borowinowe, w latach późniejszych zniszczone.
To szczyt o wysokości 1023 m n.p.m. leżący na polsko-słowackiej granicy i należący do Gór Lubowelskich (Ľubovnianska vrchovina). Jest ich najwyższym szczytem. Turystycznie – zaliczamy ją do Beskidu Sądeckiego.
Przy budowie pracowali wszyscy: dorośli, młodzież, dzieci i ksiądz. 27 czerwca 1976 roku odbyło się uroczyste poświęcenie kościoła. Teraz jest codziennie otwarty i dla parafian, i dla turystów.
Kosarzyska leżą nad potokiem Czercz, lewobrzeżnym dopływem Popradu. To obecnie kilkukilometrowa wieś, a dokładniej osiedle należące do Piwnicznej. Górna jego część to Sucha Dolina – znany ośrodek narciarski.
Dziś Piwniczna i Piwniczna-Zdrój to dwa światy oddzielone nurtem Popradu, a połączone przerzucona przez rzekę kładką dla pieszych. Kwaśne wody, bo tak nazywano od dawna liczne źródła mineralne, wypływają w sposób naturalny w dolinach na prawym brzegu Popradu.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
