Jarosław Swajdo Artykułów: 57
Onegdaj, w zamierzchłej epoce przedinternetowej intensywnie zajmujący się publicystyką turystyczną, między innymi autor mnogo wonczas pisanych odnośnych artykułów prasowych tudzież wysokonakładowych książkowych przewodników turystycznych.
Obecnie, niezwiązany już tak mocno z tymi dziedzinami, wydał ostatnio dość może skromny objętościowo za to treściwy i nieprzegadany (a dodatkowo starannie ilustrowany) gid po Węgrzech, a także, jako self-publishing & non-commercial, szczegółowo opracowaną, zwłaszcza od strony geograficznej i historycznej, krajoznawczą monografię Estonii. Ogólnie ciut zniechęcony do tego świata, tutaj głównie jednak w jego polskim wymiarze, od przeszło dekady spokojnie żyje sobie poza miastem, na niemal totalnym odludziu zewsząd otulonym przepastnymi lasami, ażeby po swych ongi iście szaleńczych transeuropejskich rejzach oddawać się tym razem urokom splendid isolation. Wiodąca preferencja kulturowo-historyczno-krajoznawczo-estetyczna: Zachodnie Śródziemnomorze na czele z Italią i Iberio-Luzytanią (plus biernie ich sui generis przedłużenia w Nowym Świecie). W dalszej zaś kolejności Nadbałtyka i Deutscher Sprachraum (oraz, choć tu już w mniejszym stopniu, przestrzeń przez nas Polaków postrzegana zwykle jako Europa Środkowa). Natomiast w powyższym zakresie nieziszczalne marzenie to poznać ale tak naprawdę poznać Czarną Afrykę (zna ją trochę z lektury, gł. obcojęzycznej). Właśnie, à propos, wielki miłośnik książek, posiadacz ich parotysięcznego zbioru w różnych eurojęzykach, czyta wszystko i o wszystkim (zarazem zaś, bo tu jakieś iunctim chyba zachodzi, od ponad ćwierćwiecza nie ogląda telewizji).
Wojska Jana Henryka Dąbrowskiego wkroczyły do miasta na przełomie czerwca i lipca 1797 roku. W czasie uroczystości przyłączenia kolejnej prowincji do powstającej republiki, Józef Wybicki zaintonował nową pieśń "Jeszcze Polska Nie umarła..."
Fr?ra to miasto o duchu podniosłym i pogodnym, wdzięku lekkim i ulotnym, subtelnym i nienarzucającym się, miasto, w którym tempo życia wyznaczają rowerzyści, najpiękniejsze miasto Emilii i być może jedno z najpiękniejszych na ziemi...
Cremona jest upalna latem, mroźna zimą. Dziś jest miastem lodu, zimna, mgły. Torrazzo, najwyższa murowana wieża w Europie, chce mi dać dowód tego swojego prymatu. Jej czubek ginie we mgle...
Jak wiele miast we Włoszech wykazuje także Mantua pewne konotacje z Polską. W Mantui formowano od marca 1797 roku jeden z batalionów Legionów Polskich we Włoszech.
Serce miasta to barokowy plac główny. Dominantę rynku, przy którym i w otoczeniu którego pyszni się wiele zabytkowych mieszczańskich pałacyków, tworzy przyklejony do jego południowej pierzei kościół św. Ignacego.
W październiku 1954 roku, Triest ponownie i teraz już definitywnie złączył się ze swą włoską macierzą. Z tej okazji główny plac miejski, szeroko i bezpośrednio otwarty na morze otrzymał miano Piazza Unit? d'Italia.
Miasto może poszczycić się dobrze zachowanym starym układem urbanistycznym z obszernym upstrzonym kolorowymi kamieniczkami rynkiem oraz mnóstwem zabytków architektury, w tym monumentalnym budynkiem kościoła farnego.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
