Jarosław Swajdo Artykułów: 57
Onegdaj, w zamierzchłej epoce przedinternetowej intensywnie zajmujący się publicystyką turystyczną, między innymi autor mnogo wonczas pisanych odnośnych artykułów prasowych tudzież wysokonakładowych książkowych przewodników turystycznych.
Obecnie, niezwiązany już tak mocno z tymi dziedzinami, wydał ostatnio dość może skromny objętościowo za to treściwy i nieprzegadany (a dodatkowo starannie ilustrowany) gid po Węgrzech, a także, jako self-publishing & non-commercial, szczegółowo opracowaną, zwłaszcza od strony geograficznej i historycznej, krajoznawczą monografię Estonii. Ogólnie ciut zniechęcony do tego świata, tutaj głównie jednak w jego polskim wymiarze, od przeszło dekady spokojnie żyje sobie poza miastem, na niemal totalnym odludziu zewsząd otulonym przepastnymi lasami, ażeby po swych ongi iście szaleńczych transeuropejskich rejzach oddawać się tym razem urokom splendid isolation. Wiodąca preferencja kulturowo-historyczno-krajoznawczo-estetyczna: Zachodnie Śródziemnomorze na czele z Italią i Iberio-Luzytanią (plus biernie ich sui generis przedłużenia w Nowym Świecie). W dalszej zaś kolejności Nadbałtyka i Deutscher Sprachraum (oraz, choć tu już w mniejszym stopniu, przestrzeń przez nas Polaków postrzegana zwykle jako Europa Środkowa). Natomiast w powyższym zakresie nieziszczalne marzenie to poznać ale tak naprawdę poznać Czarną Afrykę (zna ją trochę z lektury, gł. obcojęzycznej). Właśnie, à propos, wielki miłośnik książek, posiadacz ich parotysięcznego zbioru w różnych eurojęzykach, czyta wszystko i o wszystkim (zarazem zaś, bo tu jakieś iunctim chyba zachodzi, od ponad ćwierćwiecza nie ogląda telewizji).
Trwająca zaś łącznie kilka stuleci kulturowa hispanizacja Filipin, choć sama w sobie niewątpliwie głęboka, rzecz jasna nigdy, jako starego kraju azjatyckiego, nawet nie zbliżyła się do poziomu Ameryki Środkowej czy Południowej.
Pescara to jeden z punktów na trasie słynnej ucieczki najwyższych włoskich władz państwowych przed Niemcami w 1943 r. Z Rzymu ewakuował się wtedy król z rodziną oraz członkowie rządu Pietro Badoglio.
Ścisłe centrum lśniące czystością, tu i ówdzie niemal wypolerowane na błysk, uporządkowany uliczny ruch samochodowy, mnóstwo różnokolorowych kwiatów i kwiatowych dekoracji, a przede wszystkim mili acz niespecjalnie wylewni mieszkańcy...
Przybywających po raz pierwszy do Azji Południowo-Wschodniej zwykle uderza barwna mieszanka etniczna charakterystyczna dla jej wielkich miast, zaś w obrębie tychże niekiedy na dodatek mocno dywersyfikująca się od siebie komponentami...
Genua, wolna komuna miejska w ramach średniowiecznego Regnum Italicum, przyjęła postać republiki morskiej. Zakrojona na szeroką skalę ekonomiczna aktywność związana z morzem sprzyjały wzrostowi znaczenia miasta.
Dolina Aosty uchodzi za pierwszy w świecie obszar z nowoczesną francuszczyzną jako czymś w rodzaju języka oficjalnego. Zastąpiono tu nią łacinę w 1536 roku, trzy lata wcześniej niż w samej Francji.
Jako serce Lombardii i jako dusza Padanii, emanacja i kwintesencja całej włoskiej Mezzanotte, skupia Mediolan wszystko składające się na włoskie poczucie piękna, smaku, lekkości, estetyki, elegancji, finezji, dopasowania.
Brugia Morska to czołowy port rybacki Belgii oraz jedno z jakichś dwudziestu letnisk na mierzącym nieco poniżej 70 km Wybrzeżu Belgijskim. Głównym magnesem ściągającym latem turystów są piękne drobnoziarniste piaszczyste plaże.
Miasto poprzecinane jest malowniczo wijącymi się kanałami, reien vel grachten, które ongi niderlandzkim kupcom służyły do transportu towarów, obecnie zaś czynią sobą niezwykłą gratkę dla turystów.
Na mocy powojennych ustaleń międzynarodowych Warmia i Mazury jako południowa partia Prus Wschodnich przypadły Polsce. Ludność niemiecką wysiedlono za Odrę. Na jej miejsce przybyli Polacy...
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
