Ten drewniany, stylowy kościół katolicki został zbudowany w latach 1936-38 z przeznaczeniem przede wszystkim dla letników. Jest drewniany, kryty blasznym dachem. Parafię tworzą mieszkańcy Wysowej, Hańczowej i Blechnarki.
Od 1760 roku właścicielem był Maciej Lanckoroński. To on odkrył zdrowotne właściwości tutejszych wód. Zbudowano więc pierwsze „łazienki”. Linia kolejowa do Grybowa i Gorlic oraz dobra droga jezdna do Wysowej, ułatwiały dojazd kuracjuszom.
WOP w Wysowej otrzymały rozkaz uwięzienia „niebezpiecznego turysty”. Przeczuwając zagrożenie, Karol Wojtyła podzielił grupę na dwuosobowe zespoły, które szlakiem granicznym dotarły do Krynicy. Tym sposobem uniknął zatrzymania…
Z Wysowej do Hańczowej w Beskidzie Niskim prowadzi szlak edukacyjny wyposażony w plansze przedstawiające żyjące na tym terenie ptaki, zwierzęta i rośliny. Są tu też wiaty z miejscami na ognisko. Ścieżka ma 3 kilometry i 12 tablic.
Ropki to pięknie zlokalizowana osada w jednej z dolin Gór Hańczowskich, które są częścią Beskidu Niskiego. Płynie przez nią potok Ropki. Oddalona jest 4 km od Hańczowej. Kiedyś była to wieś łemkowska a jej nazwa brzmiała Ripki.
Nad Wysową wznosi się Góra Jawor (723 m n.p.m.). Jej nazwa wywodzi się od porastających zbocza wysokich, dochodzących do 30 metrów i żyjących nawet 300 lat drzew z rodziny klonowatych. Zwana jest ona Świętą Górą Jawor.
Pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku zapadła decyzja o jej rozbiórce ze względu na jej fatalny stan. Udało się jednak ją uchronić. W latach 1960-72 przeprowadzono remont, a w pracach uczestniczyli miejscowi Łemkowie.
W ścianie wejściowej jest półkolista wnęka, w której umieszczono płaskorzeźbę patrona świątyni. Jest to Chrystus Dobry Pasterz. Rzeźba stoi na kamiennym cokole. Chrystus przedstawiony jest tu jako pogodna osoba.
Ładnie obudowane drewniane studzienki znajdziemy na terenie całego Parku Zdrojowego. Kilka wód można czerpać bezpośrednio ze studzienek i to jest bezpłatne. Inne są tylko w pijalni, ale już za niewielką opłatą.
Murowana cerkiew ukryta jest wśród pięknych starych drzew. Zbudowano ją w 1801 roku w stylu „józefińskim”. Ten styl był urzędowo obowiązującym w tym czasie na terenach cesarstwa austro-węgierskiego w odniesieniu do budowli sakralnych.