Na pokonanie kilometrów trzeba się przygotować planując zwiedzanie Ermitażu. W muzeum pokonuje się kilometry. Gigantyczna kolekcja sztuki składa się z 3 mln eksponatów, rozlokowanych w 350 pomieszczeniach w pięciu pałacach.
Helsinki nie maja nadmiaru zabytków. Są tą europejską metropolią, która nie każe turyście wyjeżdżać z kłopotliwym przekonaniem, że jeszcze tyle można było tutaj zobaczyć.
Miasto zmienia się, przystosowując do mistrzostw piłkarskich w 2018 roku, ale – niestety – instrukcji, jaki bilet kupić na metro, nie znajdziecie po angielsku. By znaleźć właściwy autobus na lotnisko też trzeba czytać bukwy...
Gdy w Aleksandro-Newskiej ławrze byłem po raz pierwszy przed laty, nie zrobiła ona na mnie wrażenia. Sądziłem, że ze względu na jej desakralizację. Ale i obecna tu wizyta pogłębiła tamto wrażenie.
Ławrę Aleksandra Newskiego w Petersburgu założył w 1710 roku car Piotr I w odległości kilku kilometrów od centrum budowanej przez niego nowej stolicy Rosji. Powstała ona nad Newą oraz ujściem do niej Czarnej Rzeczki.
Po wojnie to co pozostało z budowli wykorzystywano na skład opakowań zwrotnych. W 1989 roku sobór zwrócono Cerkwi. Prace rewaloryzacyjne we wnętrzu trwały do 1994 roku, kiedy to nastąpiło jego ponowne poświęcenie.
Miasto powstało trzy wieki temu z woli cara Piotra I. Początkowo jako jego „przydrożny dwór” („dorożnyj dwor”) i przystań na drodze do wyspy Kotlin, jak zapisano w dzienniku władcy w 1705 roku.
Podczas jednego, zwłaszcza pierwszego pobytu w Ermitażu można jednak dokonać w nim tylko rekonesansu. Najlepiej z przewodnikiem, aby nie przegapić eksponatów najważniejszych. A dopiero przy następnych okazjach oglądać zbiory indywidualnie.
Większość ludzi oglądających Pałac Zimowy nie zdaje sobie sprawy z faktu, że jest on piątym o tej nazwie wzniesionym od czasu założenia miasta na progu XVIII wieku przez cara, później imperatora, Piotra I Wielkiego.
Cerkiew Spasa-na-krowi jest jedną z największych atrakcji Petersburga. A przecież niewiele brakowało, abyśmy już nie mogli jej oglądać. W ramach planu ateizacji Rosji podjętodecyzję o jej zburzeniu. Ostatecznie jednak ocalała i w 1968 roku uznano ją za zabytek.