W roku 1908 wydzielono Skalmierzyce Nowe, jednak stacja nadal oznakowana była jako Skalmierzyce. Miejscowość posiadała charakter osady miejskiej, chociaż nie miała praw miejskich. Zyskała je w 1962 r.
Żyrardowski dworzec jest jednym z piękniejszych przy dawnej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Podobny charakter mają dworce w Pruszkowie, Grodzisku Mazowieckim i Radziwiłłowie, wyszły z pracowni tego samego architekta.
Kolej miała zastąpić tysiące wozów konnych poruszających się po kiepskich drogach. Dlatego też przemysłowcy, kupcy i rzemieślnicy zabiegali o stałe połączenie z innymi regionami Królestwa Polskiego.
Początkowo Skalmierzyce miały połączenie kolejowe tylko z Ostrowem Wlkp (10 km). Jednak rosnąca wymiana handlowa między Rosją i Prusami wymusiła połączenie Skalmierzyc i Kalisza (15 km).
Lipce Reymontowskie drugi człon nazwy zyskały oficjalnie dopiero w 1984 r. To na pamiątkę autora „Chłopów” – rzecz jasna. Wcześniej nazwa ta odnosiła się jedynie do wybudowanego w czynie społecznym w 1945 roku przystanku kolejowego.
W latach 1980-2003 podczas trwającego ponad 20 lat remontu dworzec został gruntownie odnowiony: skuto tynki, oczyszczono ceglaną elewację, odnowiono oryginalną drewniano-żeliwną wiatę peronową zbudowaną w 1893 r...
Do dziś skierniewicka parowozownia jest w stanie przyjąć i obsłużyć każdy typ zachowanego w Polsce parowozu. Kompleks parowozowni, jako całość, został wpisany do rejestru zabytków.