Cherbourg najbardziej kojarzy się z parasolkami. Nic dziwnego – w końcu „Parasolki z Cherbourga” (Złota Palma w Cannes – 1964) cieszyły się w swoim czasie ogromną popularnością...
15 tysięcy żołnierzy Rzeczypospolitej broniło się przed stu, może stu dwudziestu tysiącami oblegających. W powieści na murach walczyli Wołodyjowski z Zagłobą, pan Longinus Podbipięta, który zginął idąc po pomoc. Był też z nimi Jan Skrzetuski...
To historyczne wydarzenie, w Polsce znane jako bitwa pod Sadową, upamiętniają liczne akcje odbywające się w Hradcu Králové w ciągu całego roku 2016. W inscenizacji wezma udział liczni rekonstruktorzy.
Po Unii Lubelskiej 1569 r. i powstaniu Rzeczypospolitej Obojga Narodów miasto – szczegóły pomijam – na kilkadziesiąt lat stało się stolicą województwa wendeńskiego. Obecnie jest w granicach Łotwy.
Miejsce to było jednym z miejsc chwały polskiego oręża. 30 września 1602 roku, podczas wojny polsko-szwedzkiej, zamek Biały Kamień zdobyły polskie wojska dowodzone przez hetmana Jana Zamoyskiego. Polacy panowali w nim do roku 1608.
Obecną łotewską nazwę miasta, oznaczającą twierdzę na wyspie, otrzymało ono zresztą dopiero w 1917 roku od pobliskiego zamku. Przez ponad 7 wieków miejscowość ta nazywała się bowiem po niemiecku – były to przecież Inflanty – Kirchholm.
Jednym z ciekawych miast na mojej trasie była Kruja (Krujë). To najsłynniejsza miejscowość turystyczna w centralnej Albanii. Znajduje się niedaleko stolicy tego kraju – Tirany u stóp góry Sarisalltikut należącej do masywu Kruj?.
Wybieramy się na wzgórza, gdzie bardzo szybko urywa się asfalt i zastępuje go bity, piaszczysty trakt. – Tędy szły legiony rzymskie i wojska ich adwersarza. Simona hamuje przed jedną z serii tablic, które stanowią lokalną atrakcję turystyczną – Szlak Hannibala.
Golan są miejscem biblijnym, uważanym przez Żydów za część Kanaanu – Ziemi Obiecanej, a obecnie – po wojnach z 1976 oraz 1973 roku – terenem spornym w granicach Izraela (do niedawna były to tereny syryjskie).
Miechów nie bez powodu nazywany jest „polska Jerozolimą”. Pielgrzymi często na kolanach przechodzą wokół Grobu, dotykając kamienia z Ziemi Świętej, znajdującego się na ścianie kaplicy.