Najcenniejszymi zabytkami sakralnymi miasta są dwa sobory stojące na wysokiej skarpie rzeki: Dmitriewski i Uspieński. Oba zbudowano w XII wieku, ale tylko Dmitriewski pozostał w pierwotnym kształcie.
Wiadomo, że nazwę nadał miastu, od swojego imienia, książę Włodzimierz. Tylko który, a więc i kiedy? Czy był to Włodzimierz Światosławowicz czy Włodzimierz Monomach? Uczeni nie są zgodni.
Przewodnik zachęca do zobaczenia kremla, rynku – Placu Handlowego z podcieniami handlowymi, przynajmniej kilku cerkwi i klasztorów, a także usytuowanego przy wjeździe do miasta od strony Włodzimierza Skansenu architektury drewnianej.
Najważniejszą budowlą suzdalskiego kremla jest najstarszy tutejszy zabytek, „białokamienny” Sobór Rożdiestwa Bogorodicy – Narodzin Matki Bożej wzniesiony w latach 1222-25.
W tym niewielkim miasteczku typu wiejskiego na powierzchni 6 km kw. są 52 świątynie, 5 klasztorów – podobno najwięcej obiektów sakralnych w Rosji poza Moskwą – i ponad 100 zabytkowych domów kupieckich.
Podczas jednego, zwłaszcza pierwszego pobytu w Ermitażu można jednak dokonać w nim tylko rekonesansu. Najlepiej z przewodnikiem, aby nie przegapić eksponatów najważniejszych. A dopiero przy następnych okazjach oglądać zbiory indywidualnie.
Większość ludzi oglądających Pałac Zimowy nie zdaje sobie sprawy z faktu, że jest on piątym o tej nazwie wzniesionym od czasu założenia miasta na progu XVIII wieku przez cara, później imperatora, Piotra I Wielkiego.
Cerkiew Spasa-na-krowi jest jedną z największych atrakcji Petersburga. A przecież niewiele brakowało, abyśmy już nie mogli jej oglądać. W ramach planu ateizacji Rosji podjętodecyzję o jej zburzeniu. Ostatecznie jednak ocalała i w 1968 roku uznano ją za zabytek.
Zwiedzanie rozpoczyna się przechodząc pałacowymi schodami na I piętro i mijając pomnik cara Aleksandra II. Następnie poznajemy kolejno dzieła z poszczególnych okresów sztuki rosyjskiej poczynając od ikon. Ich zbiór jest tu ogromy.
Car Aleksander III postanowił stworzyć w Pałacu Michaiłowskim dostępne dla publiczności muzeum sztuki rosyjskiej, poświęcone pamięci jego ojca, cara Aleksandra II zamordowanego 1 marca 1881 roku.