Kościeliska jest najstarszą ulicą zakopiańską i ciągnie się wzdłuż potoku Cicha Woda. Nazywana jest popularnie zakopiańską starówką. Zaczyna się przy przejściu z Krupówek na plac targowy pod stacją kolejki na Gubałówkę. To tutaj powstawało Zakopane.
Kościół ma konstrukcję zrębową, z zewnątrz jest oszalowany, wystrój barokowy, w ludowej wersji tego stylu. Obok kościoła wolnostojąca dzwonnica z tego samego czasu. Rozległy plac przed świątynia przypomina rynek – to wspomnienie po miejskiej przeszłości.
Pewnego razu Spytko z Melsztyna postanowił zobaczyć, jak żyją jego poddani. Zamknął więc zamek na klucz i ruszył w miasto. I chyba mu się bardzo spodobało, bo zabalował tak, że zgubił klucz do zamku. Dopiero następnego dnia słudzy przeczesywali ulice „za kluczem”…
Kwaczany to miejscowość w Kotlinie Liptowskiej. Nad nią majestatycznie wznosi się wschodnia część Gór Prosiecznych. Stąd jest wejście do Kwaczańskiej doliny, która graniczy z Tatrami Zachodnimi. Przez środek wsi płynie potok Kwaczanka.
W Obłazach trzy sąsiadujące ze sobą gminy zbudowały w XIX w trzy młyny. Było to dobre miejsce na taką inwestycję, bo właśnie tu z trzech potoków spływających ze gór Choczańskich powstaje rzeka Kwaczanka. Dwa młyny istnieją do dziś.
Miasto leży na wysokości 750 m.n.p.m. nad pięknym jeziorem. To zimowa baza wypadowa Norwegów i kolebka wielu mistrzów narciarskich. Warto tu zobaczyć gotycki kościół z XIII w. z drewnianą dzwonnicą.
Kościół gruntownie przebudowano w 1635 r. Wtedy też nadano mu kształt krzyża. Znajduje się tu największy zbiór malarstwa (z XVIII w.), jaki możemy zobaczyć we wszystkich kościołach norweskich.
Kościół w Borgund zbudowano w 1150 r. Dedykowano go apostołowi Andrzejowi. Jest to najlepiej zachowany kościół typu stav w Norwegii, a oryginalna średniowieczna wieża zegarowa jest jedyną tego typu w tym kraju.
Kościół p.w. św. Mikołaja w Gąsawie z zewnątrz rzeczywiście przypomina dużą stodołę. Wystarczy jednak przekroczyć próg tego kościoła aby znaleźć się w innym świecie. I oniemieć na widok kapiących od złoceń barokowych ołtarzy, chrzcielnicy, obrazów, figur świętych.
To jedna z piękniejszych cerkwi łemkowskich w Beskidzie Niskim. Konsekrowano ją ponownie w 1989 roku. Służy teraz prawosławnym mieszkańcom wsi, rodzinom tych, którym udało się wrócić z wygnania.
