Park Zdrojowy podzielono na pięć części – ogrodów tematycznych. Dosyć niezwykłych w pomyśle i realizacji. Są to bowiem ogrody o nazwach: Dotykowy, Dźwięku, Smakowy, Wzrokowy i Zapachowy.
Kalwaria na Makowym Wzgórzu w Praszce ma nawiązywać do Kalwarii Zebrzydowskiej. Ja tego nawiązania dostrzec nie potrafię – może tylko takie, że Jan Paweł II w Kalwarii Zebrzydowskiej poświęcił obraz dla kościoła w Praszce.
„Czarna Aleja” to najdłuższa ścieżka w parku. Tu też często stoją górale i proponują przejażdżkę kucykami lub saniami czy bryczkami. W kompleksie jest też ścieżka zdrowia. Na obrzeżach parku znajdują się sanatoria.
Zaułek Kapitański to niewielki placyk tuż za Kapitanatem i Spichlerzem. Wokół zachowało się kilka bardzo starych domków należących do najznamienitszych mieszkańców Ustki, czyli kapitanów statków.
Historia promenady usteckiej sięga końca XIX wieku, kiedy założono park z alejami spacerowymi. Częstym gościem był tu Otto von Bismarck, który lubował się w spacerach i śniadaniach na promenadzie.
Już sama bryła zabytkowego budynku dworca, liczącego 300 m długości, 33 m szerokości i 27 m wysokości, robi imponujące wrażenie. Ale jeszcze większe – ogromne wnętrze.
Pomnik odsłonięto 24 października 2012 roku. Po dwudziestu latach dyskusji. W uroczystości uczestniczyli kanclerz Angela Merkel, prezydent Joachim Gauck oraz około stu ocalałych z zagłady niemieckich Romów.
W niewielkiej niszy znajduje się ekran, na którym przewija się film pokazujący całującą się parę. Najpierw filmik pokazywał parę gejów. To spowodowało protesty lesbijek...
Na cokole pomnika, poniżej postaci księcia Warcisława IX umieszczono medalion z popiersiem Heinricha Rubenowa – burmistrza miasta i pierwszego rektora uniwersytetu, doktora prawa, absolwenta uniwersytetów w Rostocku i Erfurcie.
Pierwsze fontanny miały doczepiony cynowy kubek, paryżanie popijali tę pyszną, źródlaną wodę na miejscu. Z czasem uznano ten proceder za mało higieniczny i dziś musimy mieć własne naczynko.Woda jest natomiast bardzo czysta, zdrowa.
